Wartość kart przedpłaconych (żywieniowych) stanowi dla pracowników przychód, który nie jest objęty zwolnieniem z PIT – wynika z najnowszych interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
To radykalna zmiana stanowiska skarbówki.
Chodzi o pracodawców, którzy zatrudniają pracowników w warunkach szczególnie uciążliwych i w związku z tym muszą zapewniać im nieodpłatnie odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rodzaje posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny one spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. nr 60 poz. 279).
Nie każdy pracodawca ma jednak możliwość wydania posiłków profilaktycznych. W takiej sytuacji może zapewnić pracownikom korzystanie z takich posiłków w czasie pracy w punktach gastronomicznych lub przyrządzanie ich we własnym zakresie z otrzymanych produktów (par. 2 ust. 2 rozporządzenia).

Karty zamiast posiłku

Niektórzy pracodawcy realizują ten obowiązek, wydając karty przedpłacone na posiłki profilaktyczne (posiłki, artykuły spożywcze) oraz napoje odpowiednio zimne lub gorące. Karty te są zasilane określoną kwotą i uprawniają do płatności w wybranych punktach sprzedaży oferujących produkty żywnościowe (artykuły spożywcze) i napoje oraz usługi związane z przygotowaniem posiłków (np. usługi cateringowe i gastronomiczne). Pracownik nie może wypłacić pieniędzy z takiej karty.
Taki alternatywny sposób zapewniania posiłków jest uzgadniany ze organizacjami związkowymi, a w razie ich braku – z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w sposób przyjęty u pracodawcy. Zasady korzystania z kart i wymagania względem produktów spełniające normy wskazane w rozporządzeniu są sporządzane na piśmie.
Sposób wywiązania się z obowiązków z zakresu bhp należy do decyzji pracodawcy, ponieważ to on wie najlepiej, która metoda zapewnienia posiłków i napojów profilaktycznych jest u niego optymalna, biorąc pod uwagę możliwości i organizację pracy.

Skutki podatkowe

Do niedawna organy podatkowe prezentowały pogląd, że wydanie pracownikom kart zasilanych przez pracodawcę, w sytuacji gdy mimo ciążącego na nim obowiązku nie ma on możliwości wydania posiłków profilaktycznych oraz napojów, uprawnia do zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT. W konsekwencji pracodawca nie jest zobowiązany jako płatnik do obliczania i pobierania z tego tytułu zaliczek na PIT.
Organy podatkowe stały na stanowisku, że karty wydawane pracownikom mogły być uznane za „inny dowód” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, uprawniający do uzyskania na jego podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych. Przepis ten mówi bowiem o zwolnionej z podatku wartości bonów, talonów, kuponów lub „innych dowodów” uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.
Taką wykładnię można było spotkać m.in. w interpretacjach indywidualnych z: 10 października 2018 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.445.2018.1.RR), 27 wrześ nia 2018 r. (nr 0113-KDIPT 2-3.4011.407.2018.2.MS), 22 marca 2018 r. (nr 0113-KDIPT 2-3.4011.68.2018.1.DS), 4 grud nia 2017 r. (nr 0115-KDIT 2-2.4011.303.2017.2.RS), 3 grud nia 2015 r. (nr IPTPB2/4511 555/15-2/Kr), 7 lutego 2012 r. (nr ITPB2/415-1003/11/ENB), 25 stycznia 2010 r. (nr IBPBII/1/415-826/09/BJ).

Zmiana wykładni

W ostatnich interpretacjach fiskus radykalnie zmienił swoje dotychczasowe stanowisko, uznając, że wartość kart przedpłaconych (żywieniowych) stanowi dla pracowników przychód, który nie jest objęty zwolnieniem z PIT.
Argumentem jest to, że zwolnienie nie odnosi się do jakichkolwiek posiłków, artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych, lecz do posiłków profilaktycznych, które muszą mieć odpowiedni skład i kaloryczność, co wynika z przepisów o bhp, do których odwołuje się art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT. Nie bez znaczenia jest również pora ich wydawania – szczegółowo określa ją rozporządzenie w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów.
W sytuacji więc, gdy pracodawca nie ma kontroli nad tym, jakie produkty spożywcze kupuje pracownik i czy faktycznie mają one służyć do przygotowania przez niego właściwego posiłku, spełniającego normy określone w rozporządzeniu w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, brak możliwości zastosowania zwolnienia z PIT – uważa dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Takie stanowisko zajął m.in. w interpretacjach indywidualnych: z 12 grudnia 2018 r. (nr 0112 KDIL3-1.4011.392.208.3.AGR) i z 29 listopada 2018 r. (nr 0114-KDIP3-3.4011.475. 2018.1.MS2).