Jeżeli spółki komandytowe wydłużyły swój rok obrotowy do 30 kwietnia 2021 r., to przy obliczaniu przychodów dla celów stosowania 9-proc. stawki CIT musiały wziąć pod uwagę ten wydłużony okres.

rozwiń ›
Jeśli nie wydłużyły roku obrotowego, to mogły brać pod uwagę tylko przychody z 2020 r.
Taki wniosek płynie z opisanego przez nas wczoraj wyroku Wojewódzkiego Sąd Administracyjny w Warszawie z 13 września 2022 r. (sygn. akt III SA/Wa 150/22). Opisaliśmy go w artykule „Spółki komandytowe inaczej ustalały prawo do 9-proc. CIT” (DGP nr 178/2022).
Wyrok jest nieprawomocny. Sąd stwierdził przede wszystko, że u spółek komandytowych, które w 2021 r. stały się podatnikami CIT, nie ma czegoś takiego jak „poprzedni rok podatkowy”, bo w 2020 r. nie były one podatnikami podatku dochodowego (byli nimi wtedy wspólnicy, a spółka była transparentna podatkowo).
Dlatego ustalając prawo spółki do 9-proc. stawki CIT, trzeba wziąć pod uwagę jej przychody z poprzedniego roku obrotowego, a nie podatkowego, jak wynikałoby z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT – stwierdził WSA. Przepis ten zawiera definicję małego podatnika, czyli podmiotu, który ma prawo stosować obniżoną stawkę 9 proc. CIT.

Z wydłużonym rokiem

Wyrok WSA zapadł w sprawie spółki komandytowej, której wspólnicy zadecydowali, że stanie się ona podatnikiem CIT od 1 maja 2021 r. (a nie od 1 stycznia 2021 r.). Podjęto też decyzję o wydłużeniu jej roku obrotowego do 30 kwietnia 2021 r. To właśnie stało się główną przyczyną sądowego rozstrzygnięcia. WSA orzekł bowiem, że aby spółka mogła zastosować od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. obniżoną 9-proc. stawkę CIT, należało wziąć pod uwagę jej przychody osiągnięte w wydłużonym roku obrotowym, a więc trwającym u niej od 27 listopada 2019 r. do 30 kwietnia 2021 r. Nie mogły one przekroczyć ustawowego limitu 2 mln euro, zgodnie ze wspomnianym art. 4a pkt 10.
Sąd nie zgodził się ze spółką, że w tym celu należało wziąć pod uwagę jej przychody tylko z 2020 r. O sądowym werdykcie przesądziło to, że spółka postanowiła przedłużyć swój rok obrotowy do 30 kwietnia 2021 r.
WSA podkreślił, że ustawodawca nie zdecydował o przedłużeniu roku obrotowego do końca kwietnia 2021 r., natomiast dał firmom taką możliwość, co ma swoje dalsze konsekwencje.
Kolejne nowe wzory formularzy CIT
Kolejne nowe wzory formularzy CIT

Zobacz również

Dwie opcje

Przypomnijmy, że spółki, które stały się podatnikami CIT dopiero od 1 maja 2021 r. (a nie od 1 stycznia 2021 r.), musiały zamknąć księgi rachunkowe na 30 kwietnia 2021 r., z tym że tylko – jak tłumaczyło Ministerstwo Finansów – dla celów podatku dochodowego. Pisaliśmy o tym w artykule „MF: Nie trzeba będzie sporządzać sprawozdań na 30 kwietnia” (DGP nr 2/2021).
Spółki miały więc do wyboru dwa sposoby postępowania:
■ sporządzić dwa sprawo zdania, tj. za okresy: od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r. i od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r., a w międzyczasie zamknąć tylko księgi do celów podatkowych (na 30 kwietnia 2021 r.),
■ wydłużyć swój rok obrotowy do 30 kwietnia 2021 r. (w sytuacji, gdy był on równy kalendarzowemu). W takiej sytuacji trwał on od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. i za ten okres należało sporządzić sprawozdanie finansowe. Kolejny rok obrotowy obejmował natomiast okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.
Wybór tego drugiego trybu postępowania mógł spowodować utratę prawa do 9-proc stawki CIT, co potwierdził właśnie wyrok warszawskiego WSA.

9 proc. CIT

Przypomnijmy, że aby płacić CIT według 9-proc. stawki, podatnik musi spełni łącznie dwa warunki:
■ jego przychody z roku poprzedniego nie mogą przekroczyć 2 mln euro brutto, czyli wraz z należnym VAT – to właśnie decyduje o statusie małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, oraz
■ jego bieżące przychody nie mogą przekroczyć 2 mln euro netto, czyli bez należnego VAT.

Kto stracił…

Artykuł 4a pkt 10 ustawy o CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, ale – jak wskazał dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (w interpretacji o sygn. 0111-KDWB.4010.37.2021.2.KK), a w ślad za nim warszawski WSA – w przypadku spółki komandytowej ten rok nie występuje. Dlatego w tym wypadku wartość przychodu ze sprzedaży należy ustalić na podstawie poprzedniego roku obrotowego tej spółki.
Skoro spółka zdecydowała o przedłużeniu swojego roku obrotowego, to zamknęła księgi dopiero na 30 kwietnia 2021 r. Dlatego w jej przypadku należy badać przychody osiągnięte aż do 30 kwietnia 2021 r. – orzekł WSA.

…a kto nie

Wynika z tego, że w lepszej sytuacji znalazły się spółki, które wybrały pierwszy sposób rozliczeń wskazany przez MF, tj. sporządziły dwa sprawozdania, czyli za okresy:
■ od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r., i
■ od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r.
W ich przypadku o prawie do 9-proc. stawki CIT w 2021 r. decyduje wielkość przychodów z 2020 r.

Stawka w 2022 r.

A co z prawem do 9-proc. stawki CIT w 2022 r.? Tu należy odwołać się już do roku podatkowego, a nie obrotowego, spółki komandytowej. Wynika to z tego, że w 2022 r. spółka ta była już podatnikiem podatku dochodowego, choćby przez część roku, tj. od 1 maja do 31 grudnia 2022 r.
W takiej sytuacji – jak wyjaśnia fiskus – aby ustalić, czy w 2022 r. spółka komandytowa była małym podatnikiem, należy wziąć pod uwagę jej przychody ze sprzedaży z jej poprzedniego roku podatkowego (tj. z okresu od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.)
Tak wynika przykładowo z interpretacji indywidualnej dyrektora KIS z 17 grudnia 2021 r. (sygn.0111-KDIB2-1.4010.476.2021.1.AP).