La Rambla, Sagrada Família, Font Màgica. Niezwykłe miejsca Barcelony

1 La Rambla

Najpopularniejsza promenada Barcelony łącząca pl. Kataloński (Plaça de Catalunya) z portem. La Rambla jest właściwie ciągiem kilku krótkich odcinków ulic, dlatego nazywana jest też w liczbie mnogiej Las Ramblas lub Les Rambles (po katalońsku). Deptak tętni życiem cały dzień i do późnej nocy. Pełno tu kawiarni, straganów, ulicznych artystów, barów, sklepów, itp. Idąc tędy natrafimy także m.in. na duże targowisko La Boqueria, które warto odwiedzić. Handluje się tu m.in. rybami, owocami morza, sokami, słodyczami oraz warzywami i owocami.

2 Barri Gòtic

Barri Gòtic to po polsku Dzielnica Gotycka. Jest to sięgająca średniowiecza zabudowa centrum barcelońskiego Starego Miasta (Ciutat Vella). Rozciąga się pomiędzy wybrzeżem Morza Śródziemnego a rondem Sant Pere oraz między aleją La Rambla i ulicą Via Laietana. Ważnymi obiektami są tu m.in.: katedra św. Eulalii, bazylika La Mercé, pozostałości świątyni Augustusa oraz kawiarnia Els Quatre Gats.

3 Plaça d'Espanya

To jeden z głównych i największych placów w Barcelonie położony u podnóża wzniesienia Montjuïc. Przy Plaça d'Espanya znajdują się m.in.: Narodowe Muzeum Sztuki Katalońskiej (Museu Nacional d'Art de Catalunya), fontanna, słynne 47-metrowe Wieże Weneckie oraz Arenas de Barcelona - dawna arena walk byków, wzniesiona w 1900 r. w stylu mauretańskim, obecnie zaadaptowana na centrum handlowe. Na szczyt wzniesienia Montjuïc można dostać się kolejką linową. Część zbocza wzgórza pokryta jest dobrze utrzymanymi parkami i ogrodami.

4 Park Güell

Park Güell to duży ogród z elementami architektonicznymi zaprojektowany przez katalońskiego architekta Antonio Gaudíego na życzenie jego przyjaciela Eusebi Güella, przemysłowca barcelońskiego, który – zauroczony angielskimi „miastami-ogrodami” – przedsięwzięcie sfinansował. Projekt w założeniu miał być osiedlem dla bogatej burżuazji. Prace trwały w latach 1900-1914. Projektu tego Gaudí nigdy nie ukończył. Powstało jedynie pięć budynków: dwa pawilony po dwóch stronach głównego wejścia oraz trzy inne w samym parku. W jednym z nich od roku 1906 mieszkał sam Gaudí. W 1922 roku władze Barcelony wykupiły teren i przekształciły go w park miejski.

Park jest otoczony murem, zbudowanym z kamieni o nieregularnym kształcie. Znajduje się w nim siedem bram. Nad główną bramą znajdują się dwa medaliony ze słowami „Park” i „Güell”, ułożonymi za pomocą mozaiki trencadis – kawałków potłuczonych, ceramicznych płytek. Park składa się z wielu fragmentów zieleni, pociętych systemami krętych ścieżek, mostków i ciągami schodów.

Fot. Amadalvarez / Wikimedia Commons / CC-BY-SA

5 Sagrada Família

Sagrada Família (Świątynia Pokutna Świętej Rodziny) to jeden z symboli miasta. Z powodu organicznej formy budowli oraz niepowtarzalności detali architektonicznych (tak jak w naturze żaden z nich nie jest identyczny i musi być osobno rzeźbiony) do dziś nie zdołano jej ukończyć. Projekty świątyni pozostawione przez architekta zostały zniszczone w czasie hiszpańskiej wojny domowej przez katalońskich anarchistów.

W założeniu architekta sama konstrukcja budowli miała przypominać jeden wielki organizm. Budowę świątyni rozpoczęto w 1882 roku. Wieże kościoła ukończono w 1920 roku. Ostateczną datą ukończenia bazyliki ma być rok 2026, w którym przypada stulecie śmierci głównego architekta świątyni - Antoniego Gaudiego.

6 Font Màgica de Montjuïc

Magiczna fontanna znajduje się u podnóża wzgórza Montjuïc, tuż obok hal targowych Fira de Barcelona oraz Plaça d'Espanya. Została zbudowana w 1929 r. podczas odbywającej się wtedy w Barcelonie Wystawy światowej EXPO. Ogromnych rozmiarów fontanny są zwykle w godzinach wieczornych miejscem widowiskowych spektakli artystycznych: woda - światło - dźwięk. Podczas pokazu w takt muzyki, z setek dysz fontanny wydobywają się strumienie wody o zmiennym ciśnieniu, tworząc rozmaite przestrzennie ukształtowane elementy i figury. Odpowiednie grupy strumieni wody wypływającej pod różnymi kątami są podświetlane zmieniającymi się światłami o różnych kolorach. Spektakle odbywają się średnio co pół godziny lub co godzinę.