Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, bo tę sprawę różni ubezpieczyciele traktują bardzo różnie. W jednym towarzystwie turystyka górska zostanie uznana za rekreacyjne uprawianie sportu, w innym – za aktywność o podwyższonym ryzyku. W tej kategorii mieszczą się na ogół dyscypliny, które wymagają pewnych umiejętności, a ich uprawienie wiąże się z większym niż przeciętne ryzykiem niebezpiecznych zdarzeń, mogących zagrażać zdrowiu lub życiu turysty. Polisa obejmująca takie aktywności może być o blisko 20–25 proc. droższa od wariantu podstawowego.
Zanim więc pani Monika wykupi polisę, powinna dokładnie wypytać agenta i uważnie przeczytać ogólne warunki ubezpieczenia w wybranym towarzystwie asekuracyjnym. Na ogół rekreacyjne chodzenie po górach powinno mieścić się w zakresie podstawowej polisy.
Polacy boją się uchodźców. I wakacje spędzają w Polsce
Polacy boją się uchodźców. I wakacje spędzają w Polsce

Zobacz również
Warto wiedzieć, że obok aktywności o podwyższonym ryzyku jest jeszcze kategoria sportów ekstremalnych. Ich dotyczy najdroższe ubezpieczenie, jednak planując takie rozrywki, bezwzględnie warto kupić polisę. Tu także towarzystwa tworzą własne katalogi dyscyplin. U jednego z większych ubezpieczycieli działających na naszym rynku określono je jako sporty wysokiego ryzyka – powietrzne, wodne, lądowe, uprawiane celem osiągnięcia maksymalnych wrażeń, w szczególności: wspinaczka górska i skałkowa, speleologia, sporty motorowe lub motorowodne, motocross, myślistwo, sztuki walki i sporty obronne, kolarstwo górskie, narciarstwo poza oznakowanymi trasami zjazdowymi, skoki narciarskie, nurkowanie przy użyciu sprzętu specjalistycznego lub na bezdechu, canyoning, rafting, żeglarstwo oceaniczne, baloniarstwo, bungee, B.A.S.E. jumping (skakanie ze spadochronem z różnych obiektów), surfing, katesurfing, paralotniarstwo, spadochroniarstwo, szybownictwo, rajdy samochodowe. Za sporty ekstremalne uważa się również udział w wyprawach do miejsc charakteryzujących się ekstremalnymi warunkami klimatycznymi lub przyrodniczymi, np. góry powyżej 5500 m n.p.m., tereny lodowcowe (z wyłączeniem oznakowanych tras narciarskich), dżungla.
Podstawa prawna
Art. 18, art. 18a ustawa z 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 2015 r. poz. 1206).