Drezno jest centrum kulturowym, gospodarczym i naukowym. Spacer możemy rozpocząć od trzynawowego dworca głównego, który jest wystawną wizytówką tego miasta. Zanim wkroczymy na starówkę i poczujemy barokowy przepych, przechodzimy przez Wiener Platz i Prager Strasse, centrum handlu i rozrywki. Nowoczesna architektura, biurowce, galerie handlowe, kino, liczne kawiarnie i restauracje mają niepowtarzalny charakter. Mijając strzeliste budynki, wśród fontann i trawników czujemy wielkomiejską atmosferę. Następnie przechodzimy do kolejnej galerii handlowej – Altmarktgalerie, jednak już w zupełnie innym stylu. Pięć pokrytych piaskowcem bloków, połączonych szklanymi pasażami i pięcioma rotundami, kompleks zawierający galerię handlową, dziedziniec i apartamentowce. Wychodząc innym wyjściem z Altmarktgalerie wchodzimy na Stary Rynek (Altmarkt), niegdyś centrum miasta, dziś najstarszy i największy plac Drezna. Altmarkt był miejscem wystawnych uroczystości, jednak w trakcie wojny, jak większość starego miasta, został zrównany z ziemią w trakcie bombardowań alianckich. Podczas odbudowy powierzchnia placu został podwojona, dziś mieszczą się tam wytworne sklepiki, hotel, kawiarnie, cukiernie i restauracje z domową – saksońską kuchnią. Altmarkt jest też miejscem Dresdener Striezelmarkt, najstarszego oraz jednego z najpiękniejszych i największych jarmarków bożonarodzeniowych w Niemczech. W południowo-wschodniej części Altmarkt znajduje się Kościół Krzyża (Kreuzkirche) w późnobarokowym i klasycystycznym stylu, jedyny (w większości) zachowany budynek w tej części miasta.
Ze Starego Rynku podążamy w kierunku Nowego Rynku (Neumarkt). Przepiękny plac z pomnikiem Marcina Lutra, otoczony odrestaurowanymi kamieniczkami. Zachwycająca architektura, urok staromiejskich uliczek oraz przede wszystim Frauenkirche – największy w Europie kościół ewangelicki zwieńczony kopułą. Frauenkirche został zburzony podczas ataków brytyjskich i amerykańskich bombowców w nocy z 13/14 lutego 1945 roku, 15 lutego o poranku kopuła świątyni zawaliła się i wpadła do środka. Z inicjatywy mieszkańców świątynia została odbudowana na swoim pierwotnym miejscu. Koszt odbudowy wynosił 180 milionów euro. Trzypoziomowa budowla sakralna przyciąga szczególną uwagę ze względu na freski na kamiennej kopule oraz przepięknie zrekonstruowane organy Silbermanna. Frauenkirche jako „kościół ludu” jest też jednoczęśnie skromny, w przeciwieństwie do wnętrz większości barokowych świątyń, a przy akompaniamencie muzyki organowej pozwala na wyciszenie i zadumę.
Przechodząc obok Akademii Sztuk Pięknych (Kunstakademie) i Albertinum, w którym mieszczą się: Galeria Nowych Mistrzów (Galerie Neue Meister) oraz Zbiór Rzeźb (Skulpturensammlung), okazałymi schodami, wchodzimy na Brühlsche Terasse – zwany balkonem Europy. Długi na 500m taras, rozpościerający się wzdłuż pałacyków nad brzegiem rzeki, został zbudowany dla hrabiego Henryka von Brühla, pierwszego ministra Saksonii i faworyta Fryderyka Augusta III. Z platformy widokowej nad Łabą schodzimy majestatycznymi schodami na Plac Zamkowy (Schlossplatz). Z tego miejsca rozpościera się widok na renesansową fasadę zamku rezydencjonalnego książąt Saksonii (Residenzschloss), zwieńczoną wieloma wieżyczkami. Nie sposób także pominąć zbudowanej z piaskwowca kaplicy zamkowej (Hofkirche), dzisiejszej katolickiej Katedrą Świętej Trójcy, będącej największą budowlą sakralną Saksonii. W świątyni możemy podziwiać przede wszystkim największe organy Silbermanna, a w krypcie sarkofagi Wettynów i kapsułę z sercem Augusta II Mocnego.
Z Placu Zamkowego kierujemy się na Plac Teatralny (Theaterplatz). Z tego miejsca odjeżdżają autobusy wycieczkowe, z których możemy zobaczyć wszystkie najważniejsze miejsca w Dreźnie oraz wysłuchamy ciekawych komentarzy. Wycieczkę tę możemy oczywiście odbyć również własnym samochodem. Na środku placu znajduje się pomnik króla Saksonii Jana Jerzego Wettyna siedzącego na rumaku. Na brzegu Łaby usytuowany jest potężny budynek Sepmeroper, a w zachodniej stronie placu wznosi się Zwinger, jedna z najbardziej znamienitych wizytówek Drezna, arcydzieło architektury barokowej. Budynek na planie elipsy, z przepięknym dziedzińcem, który służył jako miejsce zabaw saksońskeigo dworu. W jego wnętrzu mieszczą się muzea: Zbiory Porcelany (Porzellansammlung), Muzeum Broni (Rüstkammer) oraz Salon Matematyczno-Fizyczny (Mathematisch-Physischer Salon). Ta majestatyczna budowla jest dopełniona licznymi figurami i zdobieniami na dachu. Nad jedną z bram wiszą porcelanowe dzwonki z miśnieńskiej porcelany, a inna zwieńczona jest koroną, będącą symbolem korony polskiej. Staw, fontanny, trawniki, kwiaty – miejsce, w którym wypoczywali królowie i szlachta.
Z Zwinger możemu udać się ponownie na dziedzińce zamku i zwiedzić jedno ze znajdujących się w zamku muzeów: Historyczne Zielone Sklepienie (Historisches Grünes Gewölbe), Nowe Zielone Sklepienie (Neues Grünes Gewölbe), Gabinet Miedziorytów (Kupferstich-kabinett), Gabinet Monet (Münzenkabinett) czy Komnatę Turecką (Türkische Cammer). Poznawszy historię, bogactwo i atmosferę barokowej Florencji nad Łabą wracamy z Placu Zamkowego, wzdłuż Pocztu Książąt Saksonii, największego porcelanowego obrazu świata (957 m2), składającego się z 250 tysięcy porcelanowych płytek z miśnieńskiej fabryki porcelany. W ten sposób żegna nas panujący przez 800 lat ród Wettynów.