Unieszkodliwianie odpadów – rozporządzenie ministra środowiska z 13 stycznia 2014 r. w sprawie dokumentu potwierdzającego unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych (Dz.U. z 22 stycznia 2014 r., poz. 107)

Omówienie: Dokument potwierdzający unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych jest przekazywany wytwórcy tych odpadów oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska właściwemu ze względu na miejsce wytwarzania zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych nie później niż po upływie 14 dni od końca miesiąca kalendarzowego, którego dokument dotyczy.

Uprawnienia zawodowe – rozporządzenie ministra administracji i cyfryzacji z 31 stycznia 2014 r. w sprawie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii (Dz.U. z 7 lutego 2014 r., poz. 176)

Omówienie: Konieczny do udokumentowania w wypadku starania się o nadanie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii przebieg praktyki zawodowej zapisuje się w dzienniku praktyki zawodowej. Opłata za wydanie go wynosi 45 zł. Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego przed wydaniem osobie zainteresowanej dziennika praktyki zawodowej wypełnia jego pierwszą stronę. Wpisuje dane przekazane przez zainteresowanego.

Praktykę uznaje się za rozpoczętą wraz z przystąpieniem do prac geodezyjnych lub kartograficznych pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia zawodowe. Wpisy w dzienniku są dokonywane w sposób systematyczny po wykonaniu każdej kolejnej pracy geodezyjnej lub kartograficznej.

Kwestionariusze i ankiety – rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 28 stycznia 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2013 (Dz.U. z 7 lutego 2014 r., poz. 178)

Omówienie: Dodano m.in. wzory formularzy:

– DS-50G – dotyczący ochrony zdrowia w gospodarstwach domowych, określony jako kwestionariusz gospodarstwa domowego,

– DS-50I – również dotyczący ochrony zdrowia w gospodarstwach domowych, ale będący kwestionariuszem indywidualnym.

Ewidencje komorników – rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 28 stycznia 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych przepisów o biurowości i ewidencji operacji finansowych kancelarii komorniczych (Dz.U. z 7 lutego 2014 r., poz. 181)

Omówienie: Urządzenia ewidencyjne komornik prowadzi w postaci papierowej, w formie ksiąg, albo w postaci elektronicznej. System teleinformatyczny obsługujący urządzenia ewidencyjne powinien zapewniać przechowywanie wszystkich zapisów w pamięci trwałej systemu oraz ich wydruków. Komornik przechowuje dwie kopie zbiorów zapisów, każdą na oddzielnym nośniku danych, odpowiednio oznaczoną i zabezpieczoną przed zniszczeniem lub użyciem przez osoby nieuprawnione. Kopie zbiorów danych sporządza się w każdym dniu roboczym.

W elektronicznych urządzeniach ewidencyjnych sprostowania dokonuje się przez oznaczenie zapisu jako błędnego i przez dokonanie odpowiedniego zapisu korygującego z utrwaleniem daty. Do repertoriów wpisuje się sprawy o egzekucję i o wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu w kolejności wpływu. Należy czynić to niezwłocznie. Wszczynając postępowanie na podstawie tytułu wykonawczego, który był już podstawą egzekucji w sprawie zakończonej w danej kancelarii, sprawę wpisuje się do repertorium pod nowym numerem i podaje datę pierwotnego wszczęcia postępowania. O ponownym wpisaniu sprawy czyni się wzmiankę przy poprzednim numerze. Do akt sprawy o egzekucję lub o wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu komornik dołącza nienumerowaną kartę rozliczeniową. Zakłada się ją wraz z aktami sprawy, ustalając jednocześnie wartość roszczenia egzekwowanego lub roszczenia podlegającego zabezpieczeniu.

W przypadku prowadzenia urządzeń ewidencyjnych w postaci elektronicznej:

-zapisy mogą być dokonywane również z informatycznych nośników danych lub za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, pod warunkiem jednak, że podczas rejestracji operacji finansowych zapisy uzyskują trwale czytelną postać odpowiadającą treści dowodu księgowego i jest możliwe stwierdzenie źródła pochodzenia każdego zapisu,

-zapisy mogą być przenoszone między prowadzonymi na różnych informatycznych nośnikach danych zbiorami danych składającymi się na urządzenie ewidencyjne, ale pod warunkiem, że możliwe jest stwierdzenie źródła pochodzenia zapisów ze zbiorów, w których dokonano ich pierwotnie, a odpowiednie oprogramowanie zapewnia sprawdzenie poprawności przetworzenia danych i kompletności zapisów,

-zapis zawiera kolejny numer pozycji nadany automatycznie przez system teleinformatyczny, a także dane pozwalające na ustalenie źródła pochodzenia, daty wprowadzenia oraz osoby wprowadzającej zapis do systemu.

Komornik prowadzący ewidencję operacji finansowych za pomocą urządzeń ewidencyjnych w postaci elektronicznej ma dokumentację w języku polskim dotyczącą opisu systemu teleinformatycznego, wykazu programów, procedur lub funkcji, w zależności od struktury oprogramowania, wraz z opisem algorytmów i parametrów oraz programowych zasad ochrony danych, w tym w szczególności metod zabezpieczenia dostępu do danych i systemu ich przetwarzania. Konieczne jest też określenie wersji oprogramowania i daty rozpoczęcia jego eksploatacji.

Materiał siewny – rozporządzenie ministra rolnictwa i rozwoju wsi z 22 stycznia 2014 r. w sprawie sposobu prowadzenia dokumentacji dotyczącej materiału siewnego oraz zakresu i terminów składania informacji dotyczących obrotu materiałem siewnym (Dz.U. z 7 lutego 2014 r., poz. 182)

Omówienie: Podmiot obracający materiałem siewnym roślin rolniczych i warzywnych prowadzi dokumentację:

-wytwarzania,

-procesów technologicznych przerobu, a w szczególności czyszczenia, suszenia, sortowania, zaprawiania, otoczkowania,

-pakowania i przepakowywania ziarna,

-sposobu postępowania z materiałem siewnym niezaliczonym do kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard,

-tworzenia partii materiału siewnego z materiału siewnego, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka, wytworzonego przez różnych producentów lub w różnych latach,

-tworzenia mieszanek materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych,

-tworzenia mieszanek dla ochrony środowiska,

-obrotu materiałem siewnym.