Organy podatkowe coraz częściej potwierdzają, że jeśli dla powtarzających się stale świadczeń kontrahenci ustalili terminy rozliczeń, to momentem wykonania usług będzie upływ okresu, za który ma nastąpić płatność. Jako przykład można wskazać interpretację Dyrektora KIS z 6 września 2019 r. (sygn. IPPP1/4512-125/15-5/S/EK).

Będący przedmiotem sporu art. 19a ust. 3 ustawy VAT, stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Przepis nie powinien pozostawić wątpliwości interpretacyjnych i należałoby go stosować wprost. Jeżeli więc strony ustaliły w związku ze świadczonymi usługami następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, usługę należy uznać za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia.
Możliwość ta nie jest zastrzeżona wyłącznie dla usług ciągłych i obejmuje wszelkie inne usługi, o ile tylko strony zdecydowały się na rozliczanie ich w okresach rozliczeniowych lub ustaliły następujące po sobie terminy płatności. Potwierdza to również broszura Ministerstwa Finansów: Zmiany w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT od dnia 1 stycznia 2014 r. Nie zastosowały się do niej organy podatkowe, zawężając stosowanie tego przepisu wyłącznie do usług, których poszczególnych czynności nie można wyodrębnić i, co zaskakujące, taka wykładnia znalazła uznanie w części składów orzekających NSA.

Niemniej jednak, w orzecznictwie NSA wskazywano również, że brak jest podstaw do przypisania pojęciu dostawy świadczonej w sposób ciągły wyłącznie takiego znaczenia, w myśl którego chodzi w nim o usługi/dostawy, dla których nie można wyodrębnić poszczególnych świadczeń cząstkowych. W konsekwencji brak jest podstaw do przypisania pojęciu dostawy świadczonej w sposób ciągły, wyłącznie takiego znaczenia, w myśl którego chodzi w nim o takie świadczenia, dla których nie można wyodrębnić poszczególnych świadczeń cząstkowych.




Tomasz Strzałkowski,
doradca podatkowy