Litwa na wakacje. 5 miejsc do zwiedzenia

1 Wilno

Litewska stolica - Vilnius - to metropolia wśród krajów nadbałtyckich. Centrum kulturalne, naukowe, biznesowe, z długą historią, która przez długi czas spleciona była z Polską (szczególnie w okresie Rzeczpospolitej Obojga Narodów, kiedy to miasto było drugą siedzibą polskiego państwa). Mieszka tu nadal wielu Polaków, a miasto nosi w sobie wiele śladów dawnej bliskości z Warszawą. Stare Miasto w całości ma status światowego dziedzictwa UNESCO. Historyczna zabudowa obejmuje zabytki z różnych epok: gotyku, renesansu, baroku, klasycyzmu, a także budynki przedwojenne. Z Wilnem związane są historie wielu wybitnych Polaków, m.in. Ignacego Domeyki, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Adama Mickiewicza, Piotra Skargi.

Trasa samochodem z Warszawy do Wilna to około 450 km. Niestety jest to raczej lepsze rozwiązanie niż pociąg. Podróż pociągiem z Warszawy do Wilna trwać może nawet kilkanaście godzin i to z wieloma przesiadkami.

2 Kłajpeda

Przy planowaniu wypoczynku na Litwie warto dotrzeć także nad litewski odcinek wybrzeża bałtyckiego Portowa Kłajpeda w swojej historii była związana i z Prusami i z Polską. Zakon krzyżacki wybudował tu zamek warowny, który został niemal całkowicie rozebrany 150 lat temu. Przez kilkaset lat miasto leżało na terenie, które było lennem Polski. Miasto ma charakter pruski, z długą tradycją luterańską. Podobnie jak wiele miast w Europie, Kłajpeda doświadczyła wielkiej epidemii dżumy (1709-1711). Po II wojnie światowej miasto znalazło się w granicach ZSRR, by w 1990 wrócić do niepodległej już Litwy.

3 Kowno

Kowno, czyli litewskie Kaunas, to drugie miasto Litwy położone nad Niemnem. Warte zobaczenia jest tu stare miasto oraz zrekonstruowane ruiny zamku krzyżackiego. Uroku temu przemysłowemu miastu dodają wieże kościelne, od archikatedry począwszy (w mieście działa także meczet i synagoga). Jeszcze za czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego w mieście dominowali Polacy, którzy stanowili wówczas ok. 3/4 liczby mieszkańców. Przewaga mieszkańców o polskim rodowodzie trwała w Kownie aż do 1919. Sytuacja zmieniła się od 1920, kiedy miasto stało się stolicą ówczesnej Litwy. Obecnie w mieście żyje tylko garstka Polaków.

4 Mierzeja Kurońska

Kiedy patrzy się na mapę polskiego wybrzeża bałtyckiego łatwo zauważyć cienką linię Mierzei Wiślanej, która ciągnie się aż do Półwyspu Sambijskiego leżącego na terytorium Obwodu Kaliningradzkiego. Mierzeja Wiślana ma swoją siostrę. Jest nią Mierzeja Kurońska, która ciągnie się od wspomnianego Półwyspu Sambijskiego na północ, kończąc się w okolicach Kłajpedy. Mierzeja Wiślana oddziela od Bałtyku zalew Wiślany, a Mierzeja Kurońska - Zalew Kuroński. Niemal 100-kilometrowa mierzeja na Litwie słynie ze swoich wydm i miejscami jej szerokość wynosi zaledwie 400 m. To dobre miejsce dla amatorów m.in. windsurfingu czy żeglarstwa albo wycieczek rowerowych. Nazwa mierzei pochodzi od nieistniejącego już ludu Kurów, zamieszkujących Kurlandię i mówiących po kurońsku, którzy w czasie swojego istnienia toczyli walki m.in. z napierającymi wikingami i niemieckim zakonem kawalerów mieczowych.