Legalizacja tablic rejestracyjnych – rozporządzenie ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej z 13 kwietnia 2012 r. w sprawie trybu legalizacji tablic rejestracyjnych oraz warunków technicznych i wzorów znaku legalizacyjnego (Dz.U. z 7 maja 2012 r., poz. 481)
Omówienie: Tablice rejestracyjne są legalizowane przez umieszczenie na nich w wyznaczonym miejscu znaku legalizacyjnego. Są to:
nalepki na tablice zwyczajne, indywidualne, zabytkowe, dyplomatyczne i tymczasowe badawcze,
nalepki służące do legalizacji tymczasowych tablic rejestracyjnych.
Organ rejestrujący wpisuje w rubryce „Adnotacje urzędowe” dowodu rejestracyjnego dotychczasowy indywidualny numer znaku legalizacyjnego również w razie wydania:
wtórnika dowodu rejestracyjnego,
nowego dowodu z powodu braku miejsca na kolejne wpisy terminu badania technicznego pojazdu,
nowego dowodu rejestracyjnego w związku z zawiadomieniem o zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych zamieszczonych w dowodzie (bez zmiany właściwości miejscowej organu rejestrującego).
Dofinansowanie rolnictwa – ustawa z 30 marca 2012 r. o zmianie ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej (Dz.U. z 24 maja 2012 r., poz. 577)
Omówienie: Beneficjenci programu rozwoju obszarów wiejskich, którzy:
wprowadzą szkolenia zawodowe dla zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie,
wdrażają lokalne strategie rozwoju,
wdrażają projekty współpracy
– mogą otrzymać z agencji płatniczej realizującej płatności z EFRROW środki przeznaczone na wyprzedzające finansowanie kosztów kwalifikowalnych ponoszonych na realizację tych operacji. Pieniądze te wypłacane są:
jeżeli beneficjent wnioskował o ich wypłatę, na podstawie umowy,
we wnioskowanej wysokości, nie wyższej od wysokości udziału krajowych środków publicznych pochodzących z budżetu państwa przeznaczonych na współfinansowanie wydatków realizowanych z EFRROW na podstawie umowy, z tym że:
– na szkolenia zawodowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie – nie wyższej niż 25 proc,
– na wdrażanie lokalnych strategii rozwoju oraz wdrażanie projektów współpracy – nie wyższej niż 20 proc.
Wspieranie rodziny – ustawa z 27 kwietnia 2012 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 24 maja 2012 r., poz. 579)
Wyjątkiem są:
wart. 1 pkt 31, 34, 38, 41 i 43 oraz art. 6, które weszły w życie z dniem ogłoszenia, tj. 24 maja 2012 r.
wart. 1 pkt 1 w zakresie art. 11 ust. 4, pkt 9 lit. b, pkt 16 lit. a i pkt 18 lit. c, które wejdą w życie 1 stycznia 2015 r.
Omówienie: Piecza zastępcza jest sprawowana w przypadku niemożności zapewnienia dziecku opieki i wychowania przez rodziców. Praca asystenta rodziny nie może być łączona z wykonywaniem obowiązków pracownika socjalnego na terenie gminy, w której praca ta jest prowadzona. Pod opieką jednego wychowawcy w placówce wsparcia dziennego w tym samym czasie może przebywać nie więcej niż 15 dzieci. Koordynator rodzinnej pieczy zastępczej nie może mieć pod opieką więcej niż 30 rodzin zastępczych lub rodzinnych domów dziecka. Brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny, o którym mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia lub przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych lub prac społecznie użytecznych, względnie nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie prowadzącym taka działalność przez osobę uzależnioną mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.
Drogi celne – rozporządzenie ministra finansów z 16 maja 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz sposobu poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach (Dz.U. z 24 maja 2012 r., poz. 582)
Dokumentacja medyczna – rozporządzenie ministra zdrowia z 17 maja 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz.U. z 24 maja 2012 r., poz. 583)
Omówienie: Lekarz wystawiający recepty dla siebie albo dla małżonka, zstępnych lub wstępnych w linii prostej oraz rodzeństwa prowadzi dokumentację zbiorczą wewnętrzną w formie wykazu. Wykaz może być prowadzony dla wszystkich osób albo odrębnie dla każdej z nich. Trzeba w nim wpisywać prócz innych danych dawkę leku lub środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, jeżeli w obrocie występuje w kilku. Konieczne jest też określenie ilości leku lub środka spożywczego, a w przypadku leku recepturowego – nazwy i ilości surowców, które mają być użyte do jego sporządzenia. Lekarz powinien notować również sposób dawkowania w przypadku przepisania:
– ilości leku niezbędnej pacjentowi do maksymalnie 90-dniowego stosowania wyliczonego na podstawie określonego na recepcie sposobu dawkowania,
– leku gotowego dopuszczonego w Polsce do obrotu lub recepturowego, który zawiera środek odurzający lub substancję psychotropową.