Konieczność zapłaty różnicy między podatkiem należnym a sumą wpłaconych w ciągu roku zaliczek może negatywnie wpłynąć na płynność finansową przedsiębiorców, zwłaszcza tych drobnych.
– Dlatego możliwym w praktyce rozwiązaniem jest stopniowe dokonywanie wpłaty różnicy podatku, w ustalonych przez podatnika częściach – mówi Michał Mrozik, ekspert podatkowy w KPMG.
Agnieszka Sakowska, ekspert podatkowy w ECDDP, przypomina, że zapłata PIT powinna nastąpić z końcem kwietnia następnego roku. Jeżeli podatnik przed tą datą sporządzi oraz złoży we właściwym urzędzie skarbowym zeznanie PIT za rok 2011, wówczas ostatecznym terminem zapłaty podatku ustalonego w tym zeznaniu jest 30 kwietnia 2012 r.

Suma rat równa wysokości podatku powinna być zapłacona do 30 kwietnia

Nie ma przeszkód, aby podatnik kwotę należnego podatku wpłacał na konto urzędu skarbowego w ratach, o ile tylko ostatnia rata zostanie zapłacona najpóźniej 30 kwietnia 2012 r.
– W takiej sytuacji nie jest konieczne zwrócenie się do organu podatkowego z wnioskiem o odroczenie terminu płatności podatku lub rozłożenie zapłaty podatku na raty – podkreśla Agnieszka Sakowska.
Dodaje, że wniosek taki składa się w sytuacji, kiedy podatnik chce uiścić należny podatek po terminie jego wymagalności, czyli po 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.
Michał Mrozik wskazuje, że choć zasadniczo suma należnych zaliczek powinna być zbliżona do wysokości należnego podatku, w praktyce zdarza się, że podatnicy stają przed koniecznością dopłacenia znacznych kwot.
– W związku z tym rozsądnym rozwiązaniem jest podjęcie działań zmierzających do zgromadzenia kwoty dopłaty z wyprzedzeniem tak, aby w kwietniu móc uregulować całość zobowiązania podatkowego bez narażania się na ewentualne odsetki za zwłokę lub zachwianie płynności finansowej – stwierdza Michał Mrozik.
Zwraca jednak uwagę, że samodzielne rozłożenie podatku na raty nie przynosi żadnych dodatkowych korzyści ekonomicznych. Lepszym rozwiązaniem może być np. dokonywanie comiesięcznych odpisów na oprocentowaną lokatę bankową, która zapewni niewielki zysk z tytułu odsetek, a środki na niej zgromadzone będą mogły zostać przeznaczone na dowolny cel, jeżeli np. przed terminem płatności podatku pojawi się nieplanowany wydatek.