Taki ma być efekt nowelizacji ustawy z 28 kwietnia 2011 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (Dz.U. nr 113, poz. 660), której projekt Ministerstwo Zdrowia przekazało właśnie do konsultacji społecznych.
Orzeczenia komisji miały zapadać szybciej niż w sądach dzięki rozpatrywaniu roszczeń pacjentów w specjalnym, pozasądowym trybie. Ustawa dała komisjom na wydanie werdyktu cztery miesiące.
Okazało się jednak, że termin był nagminnie łamany. Z danych zebranych przez rzecznika praw pacjenta w ubiegłym roku wynikało, że w niektórych komisjach opóźnienia sięgały nawet ośmiu miesięcy. Najczęstszym ich powodem był długi czas oczekiwania na opinie biegłych, a także trudności w zebraniu wymaganego składu orzekającego komisji.
Nowelizacja, którą rząd chce przyjąć jeszcze w tej kadencji parlamentu, ma to zmienić. Przewiduje ona m.in. możliwość przekazania wniosku do zbadania w innym województwie niż to, w którym mieszka skarżący się pacjent. To pozwoli rozładować kolejki tam, gdzie skarg jest dużo. Zapobiegnie też takim sytuacjom, jak ta, która miała miejsce w komisji działającej przy wojewodzie kujawsko-pomorskim. Tam jeden czteroosobowy skład komisji stwierdził najpierw, że śmierć pacjenta była wynikiem błędu szpitala. W II instancji inny skład wydał odmienne orzeczenie. Gdy rodzina skorzystała z ostatniego środka odwoławczego, czyli skargi na działania komisji, okazało się, że nie ma kto jej rozpatrzyć. Część członków wyłączyła się bowiem z prac, bo były wątpliwości co do ich bezstronności.
Skrócona ma też zostać część terminów, które przewiduje procedura. Pozwany szpital będzie miał 21, a nie 30 dni na odniesienie się do wniosku pacjenta.
Nowelizacja ujednolici także honoraria członków komisji. W obecnym stanie prawnym ustalają je wojewodowie, przez co, w zależności od województwa, są bardzo zróżnicowane. Po zmianie przepisów wynagrodzenie członka składu orzekającego wynosiłoby 375 zł, natomiast przewodniczącego – 395 zł za udział w każdym posiedzeniu. Przewodniczący i jego zastępcy mieliby też dodatek do wynagrodzenia w wysokości odpowiednio 150 zł i 75 zł miesięcznie. Przy okazji nowelizacji resort zdrowia postanowił także ustalić nowe opłaty dla pacjentów za udostępnienie ich dokumentacji medycznej. Kwoty te będą obniżone. Obecnie maksymalna wysokość opłaty za sporządzenie kopii historii choroby wynosi ok. 75 groszy za jedną stronę. Po zmianie zmniejszy się do 50 groszy.
Nowela ma też poprawić dostęp do dokumentacji medycznej pacjentów placówek medycznych, które zakończyły działalność, np. wskutek likwidacji lub utraty kontraktu z NFZ. Obecnie brakuje przepisów, które nakładałyby np. na likwidowane przychodnie obowiązek przechowywania dokumentów w warunkach gwarantujących ich bezpieczeństwo. Projekt noweli wprowadza zasadę, zgodnie z którą dokumentacja medyczna byłaby przejmowana przez inną placówkę, która przejmie zadania tej zlikwidowanej. W przypadku zaś braku kontynuacji dotychczasowej działalności miejsce archiwizowania dokumentów wskaże organ założycielski zlikwidowanego podmiotu, np. starosta w przypadku szpitala powiatowego.
Etap legislacyjny
Projekt nowelizacji ustawy przekazany do konsultacji społecznych