Chodzi o leki zawierające w swoim składzie kodeinę, pseudoefedrynę i dekstrometorfan.
W uzasadnieniu projektu wskazano, że wprowadzenie regulacji podyktowane jest pilną potrzebą ograniczenia dostępności produktów leczniczych wydawanych bez przepisu lekarza, zawierających w składzie substancje o działaniu psychoaktywnym i wykorzystywanych w celach pozamedycznych np. do odurzania się przez młodzież oraz do produkcji narkotyków.
Wymienione w załączniku do rozporządzenia substancje o działaniu psychoaktywnym występują w produktach leczniczych w postaci soli. Bez względu na jej rodzaj, zawartość tych substancji czynnych w jednorazowo wydawanym opakowaniu nie będzie mogła przekraczać ilości 720 mg dla pseudoefedryny, 150 mg dla kodeiny i 360 mg dla dekstrometorfanu.
W uzasadnieniu wskazano, że przez maksymalny poziom zawartości substancji psychoaktywnej w produkcie leczniczym rozumieć należy maksymalną zawartość substancji czynnej w opakowaniu leku, który może być przedmiotem jednorazowej transakcji.
Kodeina jest lekiem stosowanym w leczeniu objawowym suchego, męczącego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny. Pseudoefedryna jest używana w leczeniu zapaleń górnych dróg oddechowych (zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok) oraz w zapaleniu oskrzeli. Dekstrometorfan jest natomiast stosowany w okresowym hamowaniu kaszlu, występującego w przypadku przeziębienia czy wdychania substancji drażniących.
Rozporządzenie jest wykonaniem upoważnienia ustawowego; miałoby wejść w życie od 1 stycznia 2017 r.