Subskrybuj nas na Youtube
Cena wywoławcza wynosiła 7,5 mln zł. W ramach przetargu spółka chciała sprzedać trzypiętrowy budynek główny o powierzchni użytkowej blisko 25 tys. m kw. oraz m.in. pięć jednopiętrowych przybudówek, budynek stacji trafo i dawnej hartowni. Cały teren ma powierzchnię blisko 18 tys. m kw. „W maju ponownie ogłosimy przetarg. Cena wywoławcza będzie taka sama” – zapowiedział Murawski.
Stary budynek legendarnej radomskiej fabryki stoi niewykorzystany od trzech lat. Zakład w 2014 r. przeprowadził się do nowej siedziby na obrzeża Radomia.
Budynek główny fabryki wybudowano w 1925 roku. Obok niego powstały także budynki: kotłowni i polerowni, obróbki łoza, strzelnica, studnia artezyjska, wieża ciśnień, domy robotnicze, dom majstrów, dom urzędniczy, łaźnia i magazyn objętościowy. W 1927 r. fabryka zakończyła budowę większości obiektów. 22 kwietnia, na mocy rozporządzenia Rady Ministrów, zakład otrzymał nazwę Fabryka Broni i przeszedł pod zarząd Państwowych Wytwórni Uzbrojenia.
W okresie międzywojennym w Radomiu produkowano broń strzelecką powtarzalną, początkowo głównie karabiny (kb) Mausera wz. 1898, kal 7,9 mm. Z czasem na bazie tego karabinu powstały konstrukcje karabinka (kbk) Mausera wz. 98 oraz wz. 29. Od 1936 r. wytwarzano karabiny długie wz. 98a, które we wrześniu 1939 roku był podstawowym indywidualnym uzbrojeniem strzeleckim żołnierza polskiego.
W roku 1935 w radomskiej fabryce uruchomiono seryjną produkcję legendarnych pistoletów VIS. Do wybuchu wojny Fabryka Broni dostarczyła Ministerstwu Spraw Wojskowych blisko 40 tys. sztuk tej broni.
Po II wojnie światowej nazwę fabryki zmieniono na Zakłady Metalowe Łucznik im. generała „Waltera”. W 2000 r. ogłoszono upadłość zakładu. W tym czasie została zawiązana spółka pod nazwą Fabryka Broni „Łucznik”. Dwa lata później weszła ona w skład grupy kapitałowej BUMAR, zrzeszającej firmy polskiego przemysłu obronnego. Obecnie Fabryka Broni jest częścią holdingu Polska Grupa Zbrojeniowa.