Uczestnicy protestu wykpili wybrany przez Zarząd sposób ratowania finansów spółki. Zaproponowali odciążenie w podobny sposób na przykład budżetu więziennictwa - przez oddanie w outsourcing więźniów.
Dziś w Polsce pracownik jest nikim, nie ma rzeczywistych praw, a jego godność jest poniewierana -powiedział strajkujący montażysta z ponad 20-letnim stażem w TVP. W jego ocenie, pracownik przegrywa na każdym kroku. Rozmówca IAR wini za to Sejm i wszechwładny lobbing pracodawców.
Ewa Urbańska wieloletnia dziennikarka TVP zwróciła uwagę na rozprzestrzeniające się zjawisko: redakcje bez ani jednego dziennikarza, ale za to z kierownikiem. Według jej słów - co potwierdzili IAR też inni uczestnicy strajku - redakcje są "wirtualne", a produkcję wyprowadzono na zewnątrz spółki. "TVP umiera na naszych oczach", podsumowała dziennikarka. Wątpi, "czy to co pozostało, to jeszcze telewizja publiczna, własność nas wszystkich".
Pośród strajkujących nie było członków Rady Pracowniczej, co uznano za objaw zastraszenia. Nie wyszedł też do nich nikt z Zarządu. Rzecznik prasowy TVP przypomina, że protest był nielegalny i jest to opinia "osób nieprzypadkowych", doświadczonych prawników. Według szacunków Jacka Rakowieckiego, w "wiecu" wzięło udział nie więcej niż 70 osób. "To kompletna klęska frekwencyjna", podsumował w rozmowie z IAR.
Władze TVP chcą zmniejszyć zatrudnienie w spółce do 3 tysięcy osób, dziś jest ich o 400 więcej. Według wstępnych szacunków, wynik finansowy telewizji publicznej za ubiegły rok ma być - jak to określił prezes Telewizji Polskiej Juliusz Braun - ""około nieminusowy".