Wysłana osobie ubiegającej się o dodatek osłonowy informacja o jego przyznaniu w pomniejszonej wysokości jest decyzją administracyjną, bo jednocześnie stanowi odmowę przyznania różnicy między tą kwotą a tym, ile maksymalnie wynosi to świadczenie – uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach.

Dodatek osłonowy - pomniejszone świadczenie ze względu na dochód

Mężczyzna, który wnioskował o przyznanie dodatku osłonowego, otrzymał z ośrodka pomocy społecznej informację o jego przyznaniu w wysokości 480,74 zł. Wprawdzie przewidziana przepisami ustawy z 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1 ze zm.) kwota świadczenia dla dwuosobowego gospodarstwa domowego wynosiła 750 zł, ale organ po przeliczeniu dochodu skarżącego i jego żony stwierdził, że kryterium uprawniające do świadczenia w pełnej wysokości zostało przekroczone. Ustalił więc, że wsparcie powinno być wypłacone w pomniejszonej kwocie (zastosował przy tym zasadę „złotówka za złotówkę”).
Mężczyzna uważał, że urzędnicy źle obliczyli wysokość dochodu jego żony, i złożył odwołanie. Samorządowe kolegium odwoławcze w wydanym postanowieniu stwierdziło jednak niedopuszczalność wniesienia odwołania. SKO wskazało, że zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy przyznanie dodatku osłonowego nie wymaga wydania decyzji i ma formę informacji przekazywanej wnioskodawcy. Tymczasem kodeks postępowania administracyjnego jednoznacznie stanowi, że odwołanie przysługuje tylko od decyzji.

Dodatek osłonowy - odmowa przyznania wymaga wydania decyzji administracyjnej

Mężczyzna zaskarżył postanowienie SKO do WSA, ponownie stawiając zarzut błędnego określenia wysokości dochodu żony. Sąd uchylił rozstrzygnięcie kolegium o braku możliwości wniesienia odwołania. Wskazał, że ponieważ ośrodek pomocy społecznej nie przyznał skarżącemu świadczenia w pełnej wysokości, należało uznać, że skierowane do mężczyzny pismo zawiera w sobie także odmowę przyznania dodatku osłonowego w części ponad kwotę 480,75 zł. Odmowa jego przyznania wymaga zaś wydania decyzji administracyjnej, co wynika wprost z przepisów ustawy.
WSA dodał, że nie sposób uznać, że niezawarcie rozstrzygnięcia o odmowie przyznania świadczenia w informacji przesyłanej wnioskodawcy w trybie art. 2 ust. 11 ustawy pozbawia to pismo cech decyzji administracyjnej. Zawiera ono bowiem wszystkie niezbędne jej elementy, które są wskazane w k.p.a., takie jak oznaczenie organu administracji publicznej i strony, datę wydania, podstawę prawną, uzasadnienie faktyczne i prawne.
Ponadto, jak wyjaśnia WSA, sformułowanie zawarte w art. 2 ust. 11 ustawy mówiące o tym, że przyznanie dodatku „nie wymaga wydania decyzji”, nie oznacza, że właściwy organ nie może tego zrobić, zwłaszcza gdy nie przyznaje wnioskodawcy świadczenia w maksymalnej wysokości. Odmienna interpretacja charakteru prawnego informacji uniemożliwiałaby osobie ubiegającej się o ten dodatek kontrolę w trybie odwoławczym podjętego rozstrzygnięcia co do jego zgodności z prawem, pozbawiając tym samym stronę środków prawnych pozwalających zweryfikować legalność działania organu władzy publicznej. Celem przepisów wprowadzających wymóg wydania decyzji w przypadku odmowy przyznania dodatku osłonowego była właśnie taka możliwość, a nieprzyznanie świadczenia w pełnej wysokości nie różni się od odmowy jego przyznania w określonej części. Dlatego zdaniem sądu SKO nie miało racji, a skarżący złożył odwołanie od decyzji ośrodka pomocy społecznej w części, w jakiej nie przyznał mu dodatku osłonowego. ©℗

orzecznictwo

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 19 października 2022 r., sygn. akt II SA/Ke 472/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia