Wojewódzki inspektor farmaceutyczny cofnął mi zezwolenie na prowadzenie apteki. Przesunąłem bowiem kilka partii leków z jednej apteki (gdzie jestem wspólnikiem) do drugiej (prowadzę ją jako indywidualną działalność), gdyż było w niej wzmożone zapotrzebowanie. Czy tarcza antykryzysowa nie przewiduje tu szczególnych rozwiązań?
Decyzja wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego jest uzasadniona. Przesunięcie produktów leczniczych z apteki do apteki jest bowiem zabronione. W świetle obowiązujących przepisów ich zbycie na rzecz innej apteki jest niedozwolone, a to wiąże się z sankcją w postaci utraty zezwolenia na prowadzenie apteki.
Kluczowe znaczenie ma tu art. 103 ust. 1 pkt 2 prawa farmaceutycznego. Z tego przepisu wynika, że wojewódzki inspektor farmaceutyczny cofa zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, jeżeli apteka naruszyła art. 86a prawa farmaceutycznego. Ten drugi przepis wprowadza zaś bardzo ograniczony katalog sytuacji, w których taka placówka może zbyć lek. Mianowicie może to uczynić wyłącznie:
1) w celu bezpośredniego zaopatrywania ludności, w tym nieodpłatnie pacjentowi – wyłącznie na potrzeby jego leczenia;
2) w celu zaopatrzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą – na podstawie zapotrzebowania, o którym mowa w art. 96 ust. 1;
3) nieodpłatnie, na zasadach określonych w ust. 3 i 4 (chodzi tu o domy pomocy społecznej lub organy władzy publicznej),
4) w celu zaopatrzenia podmiotów innych niż wymienione w pkt 1 i 2, niebędących podmiotami uprawnionymi do obrotu produktami leczniczymi, w produkty lecznicze o kategorii dostępności, o której mowa w art. 23a ust. 1 pkt 1, z wyłączeniem produktów leczniczych zawierających w składzie substancje o działaniu psychoaktywnym, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 71a ust. 5.
Potwierdza to interpretacja zawarta w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 24 czerwca 2020 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2574/19), w którym m.in. stwierdzono, że „ustawodawca również w obecnym brzmieniu art. 86a p.f., wykluczył możliwość zbycia produktów leczniczych z apteki do innej apteki innego przedsiębiorcy, dopuszczając wyłącznie, wśród innych wskazanych w tym przepisie sytuacji, zbycie produktów leczniczych w celu bezpośredniego zaopatrywania ludności. Bezpośrednie zaopatrywanie ludności oznacza bezpośrednie zbycie produktów leczniczych konsumentom – pacjentom, bez pośrednictwa innych podmiotów, w tym innych aptek”.
Sąd wyjaśnił też, że nie może zmienić decyzji fakt, że w obu podmiotach (stronach transakcji) występuje ta sama osoba – z jednej strony jako wspólnik spółki jawnej, z drugiej jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Końcowo ocenił, że takie przesunięcie majątkowe w istocie rzeczy stanowi zbycie produktów leczniczych.
Takiej sytuacji nie legalizuje też tarcza antykryzysowa.
Podstawa prawna:
• art. 86 a ust. 1, art. 103 ust. 1 pkt 2 ustawy z 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 944, ost. zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1493).