Opłata targowa jest daniną publiczną pobieraną od podmiotów, które prowadzą sprzedaż na targowiskach. Jej wysokość ustala rada gminy w drodze uchwały. W 2015 roku nie może być ona jednak wyższa niż 767,68 zł na dzień.

Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek niemających osobowości prawnej za sprzedaż na targowiskach oraz innych miejscach, w których jest prowadzona sprzedaż. Z pod tej regulacji wyłączona jest natomiast sprzedaż w budynkach lub ich częściach (z wyjątkiem targowiska pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw), co potwierdził wyrok Trybunały Konstytucyjnego.

Targowisko to każde miejsce, w którym prowadzona jest sprzedaż

Przepis dopuszczający możliwość pobierania opłaty w tych miejscach utracił obowiązującą moc 19 czerwca 2011 roku. Opłata targowa pobierana jest niezależnie od należności przekazywanych za korzystanie targowiska. Sprzedający bowiem mogą być obciążani szeregiem dodatkowych opłat, które wynikają z umów cywilnoprawnych zawartych z właścicielem nieruchomości (np. czynsz, czy opłata eksploatacyjna).

W jaki sposób ustala się wysokość opłaty targowej?

Decyduje o tym gmina w drodze uchwały rady. Jej wysokość zależeć będzie od wielkości stoiska, rodzaju sprzedawanego towaru czy też częstotliwości prowadzonego handlu lub nawet dnia tygodnia czy pory roku. Również rada gminy w dowolny sposób może dokonywać zawężenia podmiotów, które będą podlegać opłacie targowej. Zgodnie z obowiązującymi obecnie regulacjami, opłata targowa nie może być pobierana w kwocie wyższej niż 767,68 zł na dziennie.

Opłata targowa ma charakter lokalny. Pobieranie jej należy do zadań prezydent miasta, burmistrza bądź wójta, właściwego dla miejsca, w którym znajduje się dane targowisko.