Tak uznał wojewoda warmińsko-mazurski, który stwierdził o nieważności uchwały podjętej przez Radę Gminy Rybno w sprawie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt we wspomnianej placówce.
Jego zdaniem znalazło się w niej kilka zapisów naruszających przepisy ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1508 ze zm.). Wojewoda zakwestionował regulację zakładającą, że osoby starsze nie będą musiały płacić za pobyt w domu „Senior+”, jeśli ich dochód przekracza 350 proc. kryterium obowiązującego w pomocy społecznej.
Tymczasem zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy osoby są zwolnione z ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia (należy do nich m.in. dom „Senior+”) oraz mieszkaniach chronionych, jeśli ich dochód nie przekracza kwoty kryterium. Wprawdzie art. 8 ust. 2 daje radnym możliwość podwyższenia kryterium, ale tylko w odniesieniu do przyznawania zasiłku celowego i okresowego. Radni nie mieli więc w tym przypadku prawa do kształtowania wartości kryterium na poziomie innym, niż jest to przewidziane w ustawie.
Kolejny zapis, który wzbudził zastrzeżenia wojewody, dotyczył wskazania w uchwale, że termin wnoszenia opłaty za pobyt w domu „Senior+”, która jest ponoszona co miesiąc, upływa 10. dnia następnego miesiąca. W ocenie organu nadzoru radni przekroczyli w ten sposób zakres upoważnienia ustawowego do wydania uchwały w sprawie ustalenia zasad ponoszenia odpłatności, który jest zawarty w art. 97 ust. 5. Wykroczeniem poza ustawowe kompetencje było również określenie, że wójt gminy może w szczególnie uzasadnionych przypadkach – na wniosek osoby zainteresowanej – częściowo lub całkowicie zwolnić ją z opłaty.
orzecznictwo
Rozstrzygnięcie nadzorcze nr PN.4131.108.2019 wojewody warmińsko-mazurskiego z 1 marca 2019 r. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczeniv
