Pracownicy chcą skorzystać z dwutygodniowych urlopów. Firma zatrudnia mniej niż 20 osób i nie tworzy funduszu socjalnego. Czy mamy wypłacić świadczenie urlopowe? Jeśli tak, to jak je zaewidencjonować?
Wypłata świadczenia urlopowego (poza wyjątkiem przewidzianym w Karcie nauczyciela) jest nieobowiązkowa. Pracodawca, który nie chce go wypłacać, musi jednak dokonać formalności określonych w ustawie o ZFŚS. Pracodawcy zatrudniający mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty nie muszą, lecz mogą utworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (art. 3 ust. 3 ustawy o ZFŚS). Wypłacają oni jednak pracownikom świadczenie urlopowe zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy. Pracodawca nieobjęty układem zbiorowym pracy oraz niezobowiązany do wydania regulaminu wynagradzania (zatrudniający poniżej 20 pracowników) informację o niewypłacaniu świadczenia urlopowego przekazuje pracownikom w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego w terminie do 31 stycznia, w sposób zwyczajowo przyjęty w danym zakładzie pracy (np. poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń). Jeśli nie dopełnili państwo tego obowiązku, to muszą państwo wypłacić świadczenia urlopowe swoim pracownikom.
Nie pochodzi ono ze środków ZFŚS. Aby je otrzymać, pracownik nie przedstawia żadnego zaświadczenia o osiąganych dochodach ani wniosku o jego przyznanie. Nie musi spełniać kryterium socjalnego, świadczenie wypłaca się niezależnie od jego sytuacji materialnej i rodzinnej. Powinien jednak spełniać dwa warunki: posiadać status pracownika i korzystać z odpowiednio długiego urlopu wypoczynkowego. Świadczenie musi być przyznane, jeżeli wnioskuje o nie pracownik, który rozpoczyna co najmniej 14-dniowy urlop. Jego wysokość ustala pracodawca, z tym że nie może być ono wyższe niż wysokość odpisu podstawowego na ZFŚS w danym roku. W tym roku nie zmieni się kwota przekazywana przez pracodawcę za jednego zatrudnionego na ZFŚS. Tak jak w 2015 r. będzie ona wynosiła 1093,93 zł.
Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego. W księgach świadczenie urlopowe będzie stanowiło koszt operacyjny na koncie 440 – Ubezpieczenie społeczne i inne świadczenia. W przypadku gdy ewidencja kosztów przebiega na kontach zespołu 4 i 5, konieczne będzie również przeksięgowanie świadczenia na konto 550 – Koszty ogólnego zarządu.
Ewidencja może przebiegać następująco:
1. Świadczenie urlopowe naliczone dla pracowników: strona Wn konta Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, strona Ma konta Pozostałe rozrachunki z pracownikami (w przypadku gdy ewidencja kosztów przebiega na kontach 4 i 5 równolegle, należy wprowadzić zapis: strona Wn konta Koszty ogólnego zarządu, strona Ma konta Rozliczenie kosztów);
2. Naliczony podatek od świadczeń urlopowych: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki z pracownikami, strona Ma konta Rozrachunki publicznoprawne (analityka z tytułu PIT);
3. Wypłata świadczeń urlopowych: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki z pracownikami, strona Ma konta Rachunek bankowy.
Podstawa prawna
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.). Ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 111).