Oczyszczeni z zarzutów policjanci, zainteresowani powrotem do służby, w ciągu tygodnia muszą zgłosić gotowość do jej podjęcia.
59 funkcjonariuszy zostało uniewinnionych przed wejściem w życie ustawy z 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw / DGP
W związku z licznymi wątpliwościami czytelników co do sytuacji funkcjonariuszy wydalonych ze służby na podstawie fałszywych oskarżeń, o wyjaśnienia zwróciliśmy się do Komendy Głównej Policji. Ich powrót do służby umożliwiła ustawa z 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r., poz. 1091).
Okazuje się, że podstawą przywrócenia jest uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby w policji – z powodu jej wadliwości. Ma to miejsce wówczas, kiedy podstępowanie przeciwko funkcjonariuszowi zostało zakończone prawomocnym wyrokiem uniewinniającym albo orzeczeniem o umorzeniu postępowania. W takim przypadku możliwy jest powrót na stanowisko równorzędne. A samo przywrócenie następuje z datą uprawomocnienia się orzeczenia o uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby.
Jednocześnie przepisy precyzują, że jeżeli zwolniony policjant w ciągu siedmiu dni od przywrócenia do służby nie zgłosi gotowości do niezwłocznego jej podjęcia, stosunek służbowy ulega rozwiązaniu – na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy. Deklaracja o gotowości do podjęcia służby powinna być złożona przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych (jego następcy prawnemu) ostatniego miejsca pełnienia służby.
Sprawą, która wymaga dodatkowego wyjaśnienia, jest moment faktycznego rozpoczęcia służby. Po przywróceniu i zgłoszeniu gotowości do jej podjęcia przełożony ma obowiązek ustalić, czy policjant spełnia wymagania wskazane w art. 25 ust. 1 ustawy. W szczególności niezbędne jest ustalenie psychicznej i fizycznej zdolności do pełnienia służby. Niezbędne jest także sprawdzenie, czy funkcjonariusz posiada stosowne poświadczenie bezpieczeństwa, czy legitymuje się przymiotem nieposzlakowanej opinii. Jeśli okaże się, że nie może zostać dopuszczony do służby, gdyż po zwolnieniu zaistniały okoliczności powodujące niemożność jej pełnienia, stosunek służbowy ulega rozwiązaniu na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy – chyba że zaistnieje inna podstawa zwolnienia.
Osoby oczyszczone z zarzutów przed wejściem w życie majowej nowelizacji mają też prawo do złożenia – w ciągu trzech miesięcy – wniosku o wznowienie postępowania dyscyplinarnego. Termin ten jest liczony od wejścia w życie ustawy.
KGP wyjaśnia, że przywróconemu policjantowi za okres pozostawania poza służbą przysługuje świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres sześciu miesięcy i nie mniej niż za jeden miesiąc. Okres ten jest wliczany do czasu, od którego zależą uprawnienia określone w art. 29 ust. 2 (dotyczące okresu służby przygotowawczej), art. 52 ust. 1 (mianowanie na wyższy stopień), art. 82 ust. 2 i 3 (prawo do urlopu wypoczynkowego), art. 101 ust. 1 (wysokość uposażenia zasadniczego), art. 110 ust. 1 (prawo do nagrody rocznej), art. 111 ust. 1 (prawo do nagrody jubileuszowej) i art. 115 ust. 1 (wysokość odprawy). Okresu pozostawania poza służbą, za który policjant nie otrzymał świadczenia, nie uważa się za przerwę w służbie w zakresie uprawnień uzależnionych od nieprzerwanego jej biegu.