Uprawnienie do skorzystania z przywileju przysługuje także osobie, której przyznano orzeczenie o niepełnosprawności na czas określony.
Prawo do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup leków przysługuje osobie, której dotyczy wydatek, ale pod warunkiem m.in. posiadania przez nią orzeczenia o niepełnosprawności.

Które koszty można wziąć pod uwagę

Wątpliwości mogą się pojawić, gdy orzeczenie wydane zostało na czas określony, np. ważne było do 30 września 2012 r. Należy w tej sytuacji rozstrzygnąć, czy ulgą objęte są wydatki na leki udokumentowane fakturami wystawionymi w miesiącach, w których ważne było orzeczenie, czy preferencja przepada w związku z brakiem aktualnego orzeczenia na dzień składania zeznania podatkowego.
Przepisy ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) nie wskazują, czy podatnik musi mieć ważne orzeczenie o niepełnosprawności na dzień składania zeznania oraz czy musi ono obowiązywać cały rok. W związku z tym można przyjąć, że konieczne jest, aby orzeczenie o niepełnosprawności było ważne na dzień poniesienia wydatków.
– Oznacza to, że legitymowanie się orzeczeniem o niepełnosprawności ważnym np. do 30 września 2012 r. będzie uprawniało do odliczenia wydatków na leki, które zostały zakupione w okresie jego obowiązywania – potwierdza Marzena Rączkiewicz, kierownik zespołu księgowości płacowej w Roedl & Partner.
Niezbędne jest ponadto posiadanie zaświadczenia lekarskiego od lekarza specjalisty, że dana osoba powinna stosować przepisane przez niego leki – stale lub czasowo.

Jakie kwoty można odliczyć

Wydatki na leki zaliczane są do grupy wydatków limitowanych. – Odliczeniu podlegają wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł – mówi Marzena Rączkiewicz.
W praktyce oznacza to, że jeżeli osoba niepełnosprawna w lutym wydała na leki 60 zł, w kwietniu i w maju po 200 zł, a w lipcu 150 zł, to w zeznaniu rocznym może odliczyć sumę 250 zł, tj. sumę kwot stanowiących nadwyżkę wydatków poniesionych w danym miesiącu nad kwotą 100 zł. – Podatnicy nie mają możliwości zsumowania wydatków poniesionych w jednym miesiącu z wydatkami poniesionymi w kolejnym miesiącu – podkreśla ekspert Roedl & Partner.
Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Może to być faktura (ale już nie paragon fiskalny), rachunek, dowód wpłaty lub potwierdzenie przelewu bankowego, o ile wynika z nich kto, kiedy, ile oraz za co zapłacił.

Inne wydatki do odliczenia
W ramach ulgi rehabilitacyjnej od dochodu odliczyć można również wydatki związane m.in. z przewozem osoby niepełnosprawnej na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Po pierwsze, odliczyć można koszt przewozu osoby niepełnosprawnej karetką transportu sanitarnego. Po drugie, w przypadku osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 odliczyć można koszty przewozu innymi niż karetka środkami transportu (np. taksówką czy autobusem). Potrącić można również koszty biletów za przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, np. w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego. Powyższe grupy wydatków, pod warunkiem ich odpowiedniego udokumentowania, można odliczyć w pełnej wysokości. Limitowane są jednak wydatki z tytułu przewozu na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne prywatnym samochodem osoby niepełnosprawnej lub osoby, która ma ją na utrzymaniu (do wysokości 2280 zł rocznie).