Zasady korzystania z ulgi reguluje art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.). Dochód ze zbycia nieruchomości jest wolny od podatku, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości podatnik przeznaczy na własne cele mieszkaniowe. Zwolnienie jest limitowane do wysokości, która odpowiada iloczynowi dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Lech Janicki, ekspert podatkowy w ECDDP, tłumaczy, że w art. 21 ust. 25 ustawy o PIT wyraźnie wskazano, co należy rozumieć przez cele mieszkaniowe na potrzeby stosowania ulgi. Są to m.in. wydatki na nabycie domu, mieszkania, gruntu pod budowę budynku, a także wydatki na remont, rozbudowę lub przebudowę budynków i lokali położonych nie tylko w Polsce, ale także innym państwie Unii Europejskiej lub należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
– Przepis ten stosuje się także do spłaty kredytów i pożyczek zaciągniętych na powyższe cele w bankach lub w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych mających siedzibę w państwie członkowskim UE lub należącym do EOG albo w Konfederacji Szwajcarskiej – podkreśla Lech Janicki.
Ekspert dodaje, że dla udokumentowania powyższych wydatków ustawa nie określa żadnych szczególnych reguł. Podatnik powinien mieć więc np. akt notarialny, dokumenty bankowe związane ze spłatą kredytu czy faktury potwierdzające wydatki remontowe.