Pracodawca, wypłacając swojemu pracownikom comiesięczne wynagrodzenie, może czasem pomylić się i przekazać mu wyższą kwotę niż ta, do której jest uprawniony na podstawie zawartej umowy. Będzie to miało swoje skutki w rozliczeniu podatkowym.
Okoliczności wystąpienia nadpłaty podatku oraz procedurę jej zwrotu określa Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Co do zasady nadpłata oznacza zapłatę wyższego niż należnego podatku lub odprowadzenie takiego podatku przez płatnika, którym jest np. pracodawca.
Jak mówi Marcin Retka, ekspert w KPMG, nadpłatę wynikającą z zaliczek na podatek zwraca się po zakończeniu okresu, za który rozlicza się podatek, zaś sama nadpłata dla podatników podatku dochodowego powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego. Według tej zasady pracodawca nie ma obowiązku wystąpić o nadpłatę w imieniu pracownika. Pracownik nie zwraca się również o zwrot nadpłaty do pracodawcy (płatnika). Jeżeli pracownik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo kwestionuje wysokość pobranego przez płatnika podatku, powinien sam wystąpić o nadpłatę do urzędu skarbowego.
– W praktyce odzyskanie podatku będzie polegało na złożeniu zeznania rocznego, w którym podatnik wykaże przychód pomniejszony o zwróconą część wynagrodzenia oraz faktycznie pobraną przez płatnika (wyższą niż należna) zaliczkę na podatek – dodaje Marcin Retka.
Oznacza to, że na podstawie deklaracji pracownik powinien otrzymać nadpłatę podatku od urzędu skarbowego. Ważne będzie przedstawienie dowodów potwierdzających zwrot pracodawcy nienależnie otrzymanego wynagrodzenia.
Ważne
Nadpłatą jest m.in. kwota nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku