Kto za pieniądze ze sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat od jej nabycia kupuje mieszkanie dla małżonka, musi zapłacić PIT, nawet gdy dzięki tej transakcji sam stanie się jedynym właścicielem nieruchomości, w której obecnie mieszka.
To wniosek z niedawnej interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Zasadniczo, kto sprzedaje nieruchomość przed upływem pięciu lat od jej nabycia, musi zapłacić podatek dochodowy. Można go jednak uniknąć, gdy pieniądze ze sprzedaży wyda się na realizację własnego celu mieszkaniowego, np. na zakup innego domu lub mieszkania (art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o PIT). Od 2019 r. podatnicy mają na to trzy lata (wcześniej były dwa).
Z ulgi tej chciał skorzystać mężczyzna, który przed laty kupił z żoną mieszkanie. Było ono ich wspólną własnością małżeńską. Od 2014 r. małżonkowie byli jednak w separacji, a dwa lata później (w 2016 r.) zdecydowali się na rozdzielność majątkową. Każdy z nich uzyskał 50 proc. udziałów we wspólnym dotychczas mieszkaniu.
Potem jednak mężczyzna chciał zostać jego jedynym właścicielem. Zamierzał więc sprzedać inny lokal (który dostał w darowiźnie od córki) i całą kwotę z tej sprzedaży przeznaczyć na zakup mieszkania dla żony. W zamian za to żona oddałaby mu należącą do niej połowę mieszkania, którego własność podzielili wcześniej na pół.
Problem polegał na tym, że darowizna od córki miała miejsce w 2016 r. Nie minęło więc jeszcze pięć lat. Mężczyzna spytał jednak, czy jeśli za pieniądze ze zbycia podarowanego mu lokalu kupi mieszkanie dla żony, a w zamian stanie się jedynym właścicielem lokum, które dzielili dotąd z żoną po połowie, to skorzysta z ulgi mieszkaniowej.
Podatnik uważał, że tak właśnie będzie, bo – jak podkreślał – realizuje w ten sposób swój własny cel mieszkaniowy, mimo że dzieje się to niejako pośrednio.
Dyrektor KIS uznał jednak, że ulga w tym wypadku się nie należy, bo mężczyzna nie zaspokoi własnych potrzeb mieszkaniowych, tylko żony. Organ podkreślił, że subiektywne deklaracje podatnika o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 10 sierpnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.437.2020.1.MD
