To, że można ustalić datę wydania towaru, nie oznacza, że nie można rozliczyć dostawy jak ciągłej – po raz kolejny orzekł NSA.
Identyczne wyroki zapadły w NSA m.in. 11 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 1104/15), 12 lipca 2017 r. (sygn. akt I FSK 1714/15), 2 lutego 2018 r. (sygn. akt I FSK 1906/15), 12 czerwca 2018 r. (sygn. akt I FSK 1333/16) i 11 września 2018 r. (sygn. akt I FSK 1765/16).
Chodzi o art. 19a ust. 3 i 4 ustawy o VAT. Pierwszy z tych przepisów mówi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. To samo dotyczy dostawy towarów (art. 19a ust. 4).
Spór dotyczył klasycznego przykładu długoterminowej współpracy: spółka sprzedawała towary jednemu kontrahentowi, który regularnie pobierał je z magazynu. Chciała uprościć swoje rozliczenia i wystawić jedną zbiorczą fakturę dla kilku dostaw w umówionym okresie. Miał to być tydzień lub dwa, nie dłużej niż miesiąc. Nie dochodziłoby więc do przekroczenia terminu wskazanego w ustawie o VAT.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał jednak, że mamy tu do czynienia z jednorazowymi dostawami. Co prawda są one powtarzalne, stałe i wynikają z jednej umowy, ale każdą z nich można wyodrębnić jako samodzielną. Spółka powinna więc rozpoznawać obowiązek podatkowy z chwilą dokonania poszczególnych dostaw, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT – stwierdził dyrektor.
Tego samego zdania był WSA w Poznaniu. Wyjaśnił, że możliwość ustalania okresów rozliczeniowych dotyczy tylko dostaw i usług ciągłych, czyli takich, w których nie ma przerw i nie można wyodrębnić poszczególnych czynności. Gdy natomiast dostawy są jednorazowe, to nawet gdyby były powtarzalne, trzeba je rozliczać odrębnie – stwierdził WSA.
Innego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny. Orzekł, że nie ma powodu, by podatnik wystawiał faktury dla każdej dostawy z osobna, zamiast z upływem ustalonego z kontrahentem okresu rozliczeniowego.
– Przyjęcie rozumowania organu i WSA doprowadziłoby do tego, że art. 19a ust. 3 i 4 byłby martwy, bo dostawy produktów takich jak energia elektryczna czy woda są uregulowane w innym przepisie – art. 19 ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT – zwrócił uwagę sędzia Janusz Zubrzycki.

orzecznictwo

Wyrok NSA z 27 maja 2019 r., sygn. akt I FSK 970/17.