Transport towarów do danego państwa za pośrednictwem zwykłego magazynu położonego w innym kraju, to jedna nieprzerwana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – orzekł NSA.
Sąd kasacyjny nie podzielił stanowiska organów podatkowych, że są to dwie transakcje. Spór toczył polski producent wafli ryżowych, który sprzedawał je kontrahentowi z Wielkiej Brytanii. Schemat działania był taki, że wysyłał wafle do magazynu znajdującego się na terytorium Belgii, skąd brytyjski kontrahent pobierał potrzebne mu ilości towaru. Wafle znajdowały się w magazynie maksymalnie przez 3 miesiące i nie były tam poddawane obróbce. Możliwe było jedynie ich opakowywanie, oklejanie czy etykietowanie. Nie był to magazyn konsygnacyjny (depozytowy).
Producent uważał, że świadczy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz firmy z Wielkiej Brytanii. Stosował do niej 0 stawkę VAT, ze względu na to, że brytyjski odbiorca miał status podatnika VAT, i miał wszystkie dokumenty poświadczające wywóz i odbiór towarów. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał jednak, że nie jest to jedna nieprzerwana WDT, lecz dwie transakcje. Pierwsza to nietransakcyjne przemieszczenie towarów własnych z Polski do magazynu w Belgii. Druga to transport towarów z Belgii do nabywcy w Wielkiej Brytanii. Efekt podatkowy byłby w zasadzie taki sam, tyle że, chcąc skorzystać z zerowej stawki VAT, polska spółka musiałaby być zarejestrowana jako podatnik tego podatku w Belgii. Wymogu tego nie spełniała.
WSA w Poznaniu zgodził się z fiskusem. Stwierdził, że faktyczna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel) następuje dopiero w Belgii, w momencie, w którym odbiorca z Wielkiej Brytanii pobiera je z magazynu. Innego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny.
Sędzia Izabela Najda-Ossowska przyznała, że owszem przebieg transakcji jest nietypowy, ale nie ma wątpliwości, że towary wyjeżdżają z Polski do konkretnego odbiorcy. Stwierdziła, że fiskus nie idzie z duchem czasu, bo dostawy przez magazyn są coraz powszechniejszą praktyką w biznesie i – jak powiedziała – nie można ich zawężać jedynie do magazynów konsygnacyjnych. Podkreśliła również znaczenie decyzji belgijskiej administracji podatkowej, która zwolniła spółkę z obowiązku rejestracji, zgadzając się na rozliczenie transakcji jako nieprzerwanego WDT na rzecz odbiorcy z Wielkiej Brytanii. Uzasadniając wyrok, sędzia Najda-Ossowska stwierdziła również, że proponowany przez fiskusa podział na dwie transakcje byłby sztuczny i do niczego niepotrzebny.
orzecznictwo
Wyrok NSA z 21 września 2018 r., sygn. akt I FSK 1500/16. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
