Chciałam założyć lokatę w placówce banku, z którego usług dotychczas nie korzystałam. W czasie rozmowy z doradcą klienta wszystko zmierzało w dobrym kierunku aż do momentu, gdy pracownik poinformował mnie, że musi skserować mój dowód osobisty. Nie wyraziłam zgody. W dowodzie tożsamości jest więcej danych, niż potrzeba do zawarcia umowy lokaty terminowej – choćby moje zdjęcie i wzrost, a chcę przekazać tylko te konieczne. W związku z odmową założenie lokaty stało się niemożliwe. Zastanawiam się, czy interweniować i domagać się zawarcia umowy – pisze pani Małgorzata
Batalia z bankiem na opisanej przez czytelniczkę płaszczyźnie nie ma sensu. Wszystko dlatego, że instytucja finansowa nie naruszyła przepisów. Oczywiście należy docenić czytelniczkę za chęć ochrony własnej prywatności, niemniej jednak w tym przypadku jej zaniepokojenie zachowaniem doradcy klienta jest nieuzasadnione.
Zgodnie z ogólną zasadą przepisów o ochronie danych osobowych przedsiębiorcy powinni zbierać i przetwarzać tylko tyle danych o klientach, ile im potrzeba do realizacji celu, dla jakiego gromadzą informacje, a więc wykonania umowy. Bankom, podmiotom traktowanym przez prawodawcę na szczególnych warunkach, zagwarantowano jednak możliwość zbierania o klientach szerokiego zakresu danych. Otóż mogą one przetwarzać dla celów działalności bankowej informacje zawarte w dokumentach tożsamości osób fizycznych. Bank może więc pytać o to wszystko, co jest zawarte w dowodzie osobistym lub w paszporcie. W konsekwencji ma również prawo do tego, by zeskanować lub skserować dokument. Jest to bowiem czynność techniczna wynikająca z opisanego wcześniej upoważnienia.
Oczywiście bank nie musi wykonywać kopii dokumentu tożsamości. Praktyka w tym zakresie jest różna i zależy od wewnętrznych procedur poszczególnych instytucji. Jednym, jak Getin Bankowi lub SK Bankowi, wystarcza skontrolowanie prawdziwości danych poprzez wgląd pracownika w dokument tożsamości klienta przy zawieraniu umowy. Z kolei inne, jak chociażby Alior Bank, wykonują kopię dowodu osobistego, która następnie trafia do kartoteki klienta i stanowi potwierdzenie zgodności rzeczywistych danych z tymi, które podał klient.
Podstawa prawna
Art. 112b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 128).