Zwiększenie dostępu do usług rehabilitacyjnych i opieki wytchnieniowej, budowa nowego systemu orzecznictwa oraz wdrożenie narodowego programu zatrudnienia osób niepełnosprawnych. To kilka spośród działań, jakie mają być podejmowane w ramach realizacji „Strategii na rzecz osób z niepełnosprawnościami 2021‒2030”.

Wczoraj uchwałę w sprawie tego dokumentu przyjął rząd.
Zawarte w strategii rozwiązania są oparte o zapisy Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych.
– Zależy nam przede wszystkim na włączeniu osób niepełnosprawnych w życie społeczne i zawodowe i na stworzeniu przestrzeni dostępnej dla każdego – mówiła podczas wczorajszej konferencji prasowej Marlena Maląg, minister rodziny i polityki społecznej.
Strategia przewiduje 130 działań powiązanych z konkretnymi wskaźnikami, które mają pokazać stopień spełnienia założonych celów. Zostały one pogrupowane w ośmiu obszarach priorytetowych. Pierwszym z nich jest niezależne życie. – Osoba niepełnosprawna jest obywatelem, który chce żyć na miarę swoich możliwości, a zadaniem państwa jest udzielanie pomocy adekwatnej do potrzeb. Dlatego w tym priorytecie chcemy skupić się na systemowym wdrożeniu usług, które teraz są realizowane pilotażowo z pieniędzy Funduszu Solidarnościowego – wskazał Paweł Wdówik, pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych. Chodzi tutaj o programy: opieki wytchnieniowej, asystenta osoby niepełnosprawnej oraz mieszkalnictwa wspomaganego.
Drugi obszar to dostępność, czyli likwidacja różnego rodzaju barier architektonicznych i transportowych. W trzecim priorytecie przewidziane są działania z zakresu edukacji, które mają zapewnić niepełnosprawnym dzieciom naukę w miejscu zamieszkania na wysokim poziomie. Z kolei czwarty obejmuje pracę i zwiększanie wskaźnika aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych, tak aby docelowo osiągnął w 2030 r. poziom 45 proc. Temu ma służyć m.in. opracowanie narodowego programu zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz wdrożenie zatrudnienia wspomaganego. Piąty priorytet wiąże się z warunkami życia i ochroną socjalną. W tym przypadku zakładane są zmiany w systemie świadczeń oraz przeciwdziałanie wykluczeniu opiekunów. Szósty obszar odnosi się do zdrowia i ma przynieść zwiększenie dostępności do usług rehabilitacyjnych i wyrobów medycznych. Co więcej, minister Wdówik zapowiedział rezygnację z wymogu posiadania przez osobę niepełnosprawną wkładu własnego przy ubieganiu się o wsparcie. Siódmy priorytet to budowa świadomości, a ósmy, ostatni, to koordynacja.
– W tym priorytecie zawarte są dwa duże działania. Pierwsze z nich to nowe orzecznictwo, które ujednolici różnie działające obecnie systemy orzekania o niepełnosprawności, co pozwoli też lepiej kierować pomoc dla osób niepełnosprawnych – wyjaśnił Paweł Wdówik. Natomiast drugie działanie to przygotowanie nowej ustawy o wyrównywaniu szans osób niepełnosprawnych, która docelowo ma zastąpić obowiązującą teraz ustawę z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 426 ze zm.).