Ministerstwo Środowiska opracowało projekt nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii, który wprowadza nową definicję drewna energetycznego. Zmiany mają jednak charakter czasowy i będą – w założeniu – obowiązywały od 1 lipca 2020 r. do 31 grudnia 2021 r.
Zgodnie z projektem za drewno energetyczne ma zostać uznany m.in. surowiec niebędący drewnem tartacznym i skrawanym, a także wolne od substancji chemicznych odpady, które powstają przy obróbce tego surowca.
Jak tłumaczy ministerstwo, celem projektowanej ustawy jest wprowadzenie rozwiązania zapewniającego ciągłość zrównoważonej gospodarki leśnej na czas trwania stanu epidemii COVID-19 oraz w następnych miesiącach po jego zakończeniu. Zmiany mają zapobiec niszczeniu i marnowaniu się drewna zalegającego w lasach, m.in. w związku ze zmniejszonym popytem ze strony zakładów przemysłowych.
Resort środowiska przestrzega, że pozostawienie dużej ilości surowca w lesie może zwiększyć zagrożenie pożarowe w lasach oraz wpłynąć na liczbę szkodników owadzich, co z kolei negatywnie odbije się na prowadzonej w kraju gospodarce leśnej.
Co do zasady szczegółowe cechy jakościowo-wymiarowe drewna energetycznego mają być określone w drodze rozporządzenia wydawanego przez ministra właściwego do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw klimatu oraz gospodarki na podstawie art. 119a ustawy o OZE (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 261 ze zm.).
W ramach uzgodnień minister rozwoju zwrócił uwagę, że projekt ustawy zawiera regulacje, które mogą być uznane za specyfikację techniczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. c dyrektywy 2015/1535/UE, dlatego powinien być notyfikowany w Komisji Europejskiej.
Etap legislacyjny
Projekt przed przyjęciem przez Radę Ministrów