W tym roku będę zdawała egzamin maturalny. Nauczyciele ostrzegali, żeby nie wnosić ze sobą na salę np. maskotek i jedzenia. Podawali przykłady sytuacji, kiedy uczniowie byli wypraszani, jeżeli nauczyciel zauważył, że zdający korzysta z materiałów, których przy sobie mieć nie powinien. Zastanawiam się, z czego można korzystać w trakcie zdawania matury, aby nie mieć takich nieprzyjemności – pyta pani Aneta.
Katalog przedmiotów, z których można korzystać w trakcie egzaminu maturalnego, określa Centralna Komisja Egzaminacyjna (CKE). Z jej komunikatu wynika po pierwsze, że zdający powinien mieć na egzaminie z każdego przedmiotu długopis (lub pióro) z czarnym tuszem, przeznaczone do zapisywania rozwiązań (warto zabrać także zapasowe). W zależności od przedmiotu może także korzystać z innych akcesoriów. Na biologii, chemii i fizyce wolno używać linijki oraz kalkulatora, ale tylko takiego, który wykonuje proste działania matematyczne jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie ewentualnie obliczanie procentów i pierwiastków kwadratowych z liczb (można go wnieść także na informatykę). Na matematyce poza linijką i kalkulatorem dopuszczalny jest również cyrkiel, a na geografii lupa, którą wolno się posługiwać także na egzaminie z historii. Natomiast na egzaminach językowych dozwolone jest korzystanie ze słownika – ale nie własnego – powinna go zapewnić szkoła. Na egzamin z wiedzy o społeczeństwie można z kolei przynieść kalkulator, a na sprawdzian z historii muzyki wnieść odtwarzacz płyt CD z kompletem zapasowych baterii i słuchawkami.
Dziennik Gazeta Prawna
Maturzyści z dysfunkcjami mają prawo korzystać z materiałów pomocniczych. Osoby niesłyszące – ze słownika języka polskiego, wyrazów obcych i bliskoznacznych. Niewidomi mogą używać sprzętu i specjalistycznego oprogramowania, a słabowidzący przyborów optycznych, z których korzystają na co dzień. Cudzoziemcom natomiast wolno używać słownika dwujęzycznego w wersji papierowej lub elektronicznej – jednak z wyjątkiem egzaminu z języka polskiego, języków mniejszości i obcych nowożytnych. Osoby z chorobami przewlekłymi lub niesprawne czasowo mogą wnieść na salę zalecony przez lekarza sprzęt medyczny i leki konieczne ze względu na dolegliwości.
Poza tym do sali egzaminacyjnej, w której jest przeprowadzana matura, nie wolno wnosić żadnych innych przyborów pomocniczych ani urządzeń telekomunikacyjnych oraz materiałów. Zgodnie z przepisami przewodniczący zespołu egzaminacyjnego przerywa i unieważnia pracę w razie:
● stwierdzenia niesamodzielnego rozwiązywania zadań przez maturzystę,
● wniesienia lub korzystania przez ucznia w sali egzaminacyjnej z urządzenia telekomunikacyjnego albo materiałów lub przyborów pomocniczych, które nie zostały wymienione w komunikacie CKE,
● zakłócania przez zdającego prawidłowego przebiegu części ustnej lub pisemnej egzaminu maturalnego, w sposób utrudniający pracę pozostałym uczestnikom. Informację o tym zamieszcza się w protokole. Skutek tej decyzji jest taki, że maturzysta otrzymuje za unieważniony egzamin 0 punktów. Jeżeli był to sprawdzian niezbędny do zaliczenia matury, nie zdaje jej. Aby bowiem zdać egzamin maturalny, absolwent musi:
● otrzymać co najmniej 30 proc. punktów możliwych do uzyskania z egzaminu z każdego przedmiotu obowiązkowego w części ustnej i w części pisemnej,
● przystąpić do egzaminu z jednego przedmiotu dodatkowego w części pisemnej (i nie może on zostać mu unieważniony).
Co daje egzamin maturalny
● poświadcza osiągnięcie przez absolwenta wymaganego prawem poziomu wiadomości i umiejętności w zakresie języka polskiego, matematyki i wybranego języka obcego – w przypadku zdania wszystkich egzaminów obowiązkowych w części pisemnej (na poziomie podstawowym) oraz w części ustnej (bez określania poziomu),
● określa poziom wykształcenia ogólnego absolwentów w zakresie przedmiotów, z których przystępowali do egzaminów,
● zastępuje egzamin wstępny do szkół wyższych, które wykorzystują wyniki egzaminu maturalnego z danego przedmiotu lub przedmiotów – przede wszystkim na poziomie rozszerzonym – jako kryteria w procesie rekrutacji.
Egzamin nie jest obowiązkowy, każdy absolwent szkoły ponadgimnazjalnej samodzielnie podejmuje decyzję o przystąpieniu do niego.
Źródło: CKE
Podstawa prawna
Art. 9a ust. 2 pkt 10 lit. A, art. 44zzt ust. 2, art. 44zzx ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2156 ze zm.).