Kilka miesięcy temu przeszłam mastektomię – opowiada pani Zofia. – Trudno mi się z tym pogodzić, nadal odczuwam ból fizyczny, psychicznie jestem w złej formie, cały czas przebywam na zwolnieniu lekarskim. Chciałabym już wrócić do pracy, ale nie czuję się na siłach. Myślałam o tym, by wyjechać na trochę, oderwać się od rzeczywistości, podreperować fizycznie i psychicznie. Czy mogę liczyć na skierowanie do sanatorium – pyta czytelniczka.
Pani Zofia powinna zwrócić się do lekarza prowadzącego i zasugerować, by wypisał jej skierowanie na turnus rehabilitacyjny z ZUS. Zakład Ubezpieczeń Społecznych od kilku lat prowadzi program dla kobiet po mastektomii. Jego celem jest wspomaganie powrotu do pełnej sprawności, a w efekcie – powrotu do pracy.
Kuracja prowadzona jest w sanatorium, turnus trwa 24 dni. W tym czasie panie korzystają z pomocy lekarzy, fizjoterapeutów, psychologów i pielęgniarek. Program rehabilitacji obejmuje ćwiczenia i zabiegi fizykalne mające na celu zwiększenie ruchomości stawów w okolicy operowanej, poprawę sprawności ręki, usprawnienie krążenia krwi i przepływu płynów ustrojowych, wzmocnienie mięśni kręgosłupa, co umożliwi korekcję postawy.
Ważnym elementem kuracji jest opieka psychologiczna pomagająca w akceptacji stanu rzeczy oraz wzmacniająca motywację do powrotu do życia społecznego i zawodowego. Dodatkowo panie uczestniczą w zajęciach edukacyjnych dotyczących rehabilitacji po mastektomii, w tym uczą się automasażu. Rodzaj i liczbę zabiegów dostosowuje się do indywidualnych możliwości i potrzeb osób skierowanych na leczenie.
Na rehabilitację leczniczą po mastektomii mogą zostać skierowane panie przebywające na zwolnieniu lekarskim, pobierające świadczenie rehabilitacyjne lub okresową rentę z tytułu niezdolności do pracy, ale także pracujące, lecz zagrożone niezdolnością do pracy w nieodległej przyszłości. Na rehabilitację leczniczą kieruje lekarz orzecznik ZUS na wniosek lekarza prowadzącego leczenie.
Pełny koszt pobytu w sanatorium pokrywa ZUS, refunduje również koszty dojazdu do wysokości ceny biletu na najtańszy środek komunikacji publicznej.
Podstawa prawna
Art. 54–55, art. 57, art. 69 ustawy 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1442 ze zm.). Rozporządzenie Rady Ministrów z 12 października 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kierowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na rehabilitację leczniczą oraz udzielania zamówień na usługi rehabilitacyjne (Dz.U. nr 131, poz. 1457).