Spółdzielnia mieszkaniowa musi płacić podatek od nieruchomości także od chodników, dróg i parkingów – orzekł w wyroku WSA w Gdańsku.

Sąd ten nie zgodził się z odmiennym stanowiskiem NSA wyrażonym w orzeczeniu z 15 stycznia 2013 r. (sygn. akt II FSK 933/11), dotyczącym podobnej sprawy.
Chodziło o spółdzielnię mieszkaniową, która miała w swoich zasobach zarówno nieruchomości mieszkalne, jak i użytkowe. Spółdzielnia spytała izbę skarbową, czy może nie płacić podatku od nieruchomości od budowli (np. dróg, chodników, parkingów) znajdujących się na terenach mieszkaniowych.
Powoływała się na art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849), który nakazuje płacić daninę tylko od budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nie od tych, które są związane z budownictwem mieszkaniowym. Na potwierdzenie tego spółdzielnia przywołała wyrok z 15 stycznia 2013 r. NSA orzekł w nim, że w zakresie, w jakim budowle położone na gruntach związanych z budynkami mieszkalnymi, służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, nie są one objęte podatkiem od nieruchomości, przewidzianym dla budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Izba skarbowa była innego zdania. Wskazała, że zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 każdy grunt, budynek i budowla będący w posiadaniu przedsiębiorcy jest związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Dotyczy to także budowli. Skoro nie zostały one wyłączone z opodatkowania, to należy się od nich podatek – wyjaśniła izba.
WSA w Gdańsku zgodził się z izbą. Orzekł, że skoro spółdzielnia jest przedsiębiorcą, to płaci podatek od wszystkich budowli, które posiada. Dotyczy to także chodników, dróg i parkingów znajdujących się na gruntach, które należy traktować jako związane z budynkami mieszkalnymi.
WSA podkreślił, że od 1 stycznia 2003 r. nie ma już znaczenia fakt wykorzystywania bądź związania budowli z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wyrok nie jest prawomocny.

ORZECZNICTWO

Wyrok WSA w Gdańsku z 24 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 298/14