Czy można uzupełnić analizę? W jakim przypadku wolno się odnieść do dalszej działki? Kiedy parcele objęte planem mogą stanowić punkt odniesienia? Jaka wielkość obszaru do analizy?
● W gminie został złożony wniosek o ustalenie warunków zabudowy. Przeprowadzono analizę urbanistyczną, z której wynika, że pozytywna decyzja nie może zostać wydana. Czy w takim wypadku burmistrz gminy musi zawsze wydać decyzję odmawiającą ustalenia warunków zabudowy?
Nie. Burmistrz może zlecić uzupełnienie analizy lub też skorzystać z innej. Pamiętać trzeba bowiem o tym, że za decyzję o warunkach zabudowy odpowiada organ wykonawczy gminy. Natomiast analiza urbanistyczna stanowi ważny, ale jednak przede wszystkim dowód w sprawie. Ponadto architekt lub urbanista sporządza projekt decyzji – niewiążący jednak dla organu gminnego. Tak więc to nie urbanista ani architekt odpowiadają za wydanie decyzji, tylko burmistrz. W tym kontekście wydają się nieuzasadnione tłumaczenia przedstawicieli organu wykonawczego gminy wobec inwestora na zasadzie „chcielibyśmy wydać pozytywną decyzję, ale architekt nam nie pozwala”. Znaczna techniczna rola urbanisty czy architekta nie może bowiem wyłączać odpowiedzialności organu odpowiedzialnego za wydanie decyzji.
● Względem działki X został złożony wniosek o ustalenie warunków zabudowy. Dwie działki przylegające do działki X (z lewej i z prawej strony) nie są zabudowane. Kolejne – już tak. Czy w niniejszym przypadku można wyznaczyć linię zabudowy?
Tak. Wtedy należy brać pod uwagę linię zabudowy z działek położonych w większej odległości. Czasem w praktyce zdarza się tego typu sytuacja i organy gmin twierdzą, że nie da się wyznaczyć w takim przypadku linii zabudowy i w konsekwencji nie występują żadne przesłanki dla wydania pozytywnej decyzji w sprawie. Stanowisko takie jest błędne, zwłaszcza, jeżeli działki położone w większej odległości będą się znajdować w wyznaczonym obszarze analizowanym.
● Działki położone po lewej stronie działki X są niezabudowane. Działki położone po prawej stronie działki X są zabudowane, ale są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i znajdują się w granicach innej gminy. Czy w takim przypadku znajdujące się na tych działkach obiekty budowlane mogą stanowić punkt odniesienia w ramach analizy urbanistycznej?
Tak. Z przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ani tym bardziej przepisów rozporządzenia w żaden sposób nie wynika, że w analizie urbanistycznej dotyczącej ustalenia warunków zabudowy nie mogą być brane pod uwagę działki położone w innej gminie lub objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Z punktu widzenia celów i głównych założeń całego postępowania nie ma to żadnego znaczenia. Bada się tu bowiem nie tylko zgodność między obiektami, które zbudowano na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, lub obiektami położonymi tylko w jednej gminie, ale wszystkimi wzniesionymi obiektami budowlanymi. Dlatego okoliczności tych nie można brać pod uwagę.
● Jakie przesłanki uzasadniają w danym przypadku wyznaczenie większego niż minimalny obszaru analizowanego?
Większy niż minimalny obszar analizowany musi wynikać z konkretnych argumentów, które pojawiły się w analizie urbanistycznej. Tak więc przesłanką wyznaczenia większego obszaru nie może być tylko i wyłącznie poszukiwanie nieruchomości zabudowanej w określony sposób. Argumentem takim może być natomiast rozproszenie w danym obszarze zabudowy lub też daleko idące jej wzajemne zróżnicowanie. Jednak w sytuacji gdy na danym obszarze znajdują się same obiekty mieszkaniowe, wyznaczanie większego obszaru w celu odnalezienia obiektu przemysłowego w większej odległości należałoby uznać za błędne.