Uchwałę sejmiku należy usunąć z obrotu prawnego, nawet jeśli zapadła przed ogłoszeniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzającym niekonstytucyjność podstawy prawnej tej uchwały. Tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.
Sprawa dotyczyła uchwały sejmiku, która wprowadzała podział województwa na obwody łowieckie. Nie spodobała się ona jednemu z rolników, który miał swoje pola uprawne w obszarze ustanowionego obwodu o numerze 54. Mężczyzna po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa złożył skargę do gliwickiego sądu administracyjnego. Zażądał stwierdzenia jej nieważności w części dotyczącej obwodu 54 z uwagi na sprzeczność z prawem powstałą w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 10 lipca 2014 r. (sygn. akt P 19/13).
Zdaniem rolnika w związku z orzeczeniem stwierdzającym niezgodność z konstytucją art. 27 ust. 1 ustawy – Prawo łowieckie należy wyeliminować z obrotu prawnego uchwałę opartą na tym przepisie. Dodał, że utrwalone orzecznictwo wojewódzkich sądów administracyjnych bazuje na uznaniu, że artykuł ten (stanowiący o sposobie podziału na obwody łowieckie oraz o zmianie granic tych obwodów) nie może być stosowany, poczynając od daty jego uchwalenia, gdyż od samego początku nie odpowiadał standardom konstytucyjnym.
Sejmik wniósł o odrzucenie skargi w części wykraczającej poza interes prawny skarżącego. Zdaniem organu mężczyzna nie wykazał interesu w żądaniu stwierdzenia nieważności całej uchwały, w tym w zakresie obwodu łowieckiego nr 54. Jednocześnie Sejmik wniósł o oddalenie skargi w części odnoszącej się do działek, których skarżący jest właścicielem. Wskazał, że uchwała została podjęta na podstawie przepisów obowiązujących w chwili jej podjęcia, co było zgodne z konstytucyjną zasadą działania organów na podstawie i w granicach prawa.
Inaczej sprawę ocenił WSA w Gliwicach, który stwierdził nieważność całej uchwały. Na wstępie przyznał rację sejmikowi, że rolnik nie wykazał interesu prawnego, jednak badając sprawę z urzędu, podzielił argumenty mężczyzny. Wskazał, że art. 27 ustawy – Prawo łowieckie na dzień podejmowania zaskarżonej uchwały umożliwiał podział na obwody łowieckie oraz zmianę granic tych obwodów w obrębie województwa poprzez właściwy sejmik województwa, w drodze uchwały i po zasięgnięciu opinii właściwego dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, Polskiego Związku Łowieckiego, a także właściwej izby rolniczej. Jeżeli obwód miał się znajdować w obszarze więcej niż jednego województwa, uchwałę miał podjąć sejmik właściwy dla przeważającego obszaru gruntów w uzgodnieniu z sejmikiem właściwym dla pozostałego gruntu. WSA stwierdził, że na skutek orzeczenia TK przepis ten utracił moc 22 stycznia 2016 r. W wyroku wskazano, że właścicielom nieruchomości wchodzących w skład obwodu łowieckiego nie przysługują żadne środki prawne umożliwiające wyrażenie sprzeciwu wobec wykonywania polowania na gruntach będących przedmiotem ich własności. Mało tego, właściciel mógł nawet nie być skutecznie poinformowany o tym, iż na jego nieruchomości będzie odbywać się polowanie, co też jest niezgodne z konstytucją. Orzeczenie jest nieprawomocne.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Gliwicach z 20 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 932/17.