Niepełnosprawny pracownik może liczyć między innymi na krótszy czas pracy i zakaz zatrudniania w nadgodzinach, dodatkową przerwę w ciągu dnia oraz dłuższy urlop wypoczynkowy.

Polecany produkt: Czas pracy >>>

Podstawowe prawa pracownicze przysługują niepełnosprawnej osobie już na podstawie Kodeksu pracy. 5 podstawowych praw, jakie przysługują pracownikowi w Polsce>> Dodatkowe uprawnienia pracownikowi z orzeczoną niepełnosprawnością przyznaje ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (27 sierpnia 1997 r., Dz.U. 1997 Nr 123 poz. 776 z późn. zm.).

1. Krótszy czas pracy

Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może więc przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Jednak w przypadku pracownika ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności limit ten wynosi 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Przy czym krótsze normy czasu pracy nie mogą powodować obniżenia wysokości wynagrodzenia przysługującemu zatrudnionemu pracownikowi.

Ponadto osoba niepełnosprawna nie może również być zatrudniana w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych. Pieniądze czy czas wolny, czyli co przysługuje pracownikowi za dodatkową pracę>>

Tych ograniczeń nie stosuje się dla osób zatrudnionych przy pilnowaniu (na przykład monitoring, ochrona mienia) lub gdy - na wniosek osoby zatrudnionej - lekarz wyrazi zgodę na dłuższą pracę.

2. Dodatkowa przerwa w pracy

Na wysokość wynagrodzenia niepełnosprawnego pracownika nie wpływa także fakt, że ma on prawo do – bez względu na dobowy wymiar czasu pracy – dodatkowej przerwy w pracy w wymiarze 15 minut na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek.

W sumie pracownik ma więc do dyspozycji 30 wolnych minut, tak jak pozostałym pracownikom przysługuje mu bowiem także 15-minutowa przerwa przysługująca każdemu zatrudnionemu. Jakie przerwy w pracy przysługują pracownikowi, dowiesz się tutaj>>

3. Płatne zwolnienia z pracy

Osoby ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności mogą też liczyć na zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia (obliczanego jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy), jeżeli muszą wykonać badania specjalistyczne, skorzystać z zabiegów leczniczych lub usprawniających czy też zdobyć sprzęt ortopedyczny albo przeprowadzić jego naprawę, ale tylko wówczas, gdy czynności te nie mogą być wykonane poza ustalonymi godzinami pracy (na przykład ze względu na godziny otwarcia placówek opieki zdrowotnej).

Zwolnienie może też obejmować uczestnictwo w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku. Przy czym łączny wymiar płatnych dni wolnych od pracy przysługujących w związku z udziałem w turnusie i dodatkowego urlopu wypoczynkowego nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.

4. Dodatkowy urlop wypoczynkowy

Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje bowiem również dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Urlop ten uzupełnia pulę przysługujących każdemu zatrudnionemu 20 lub 26 dniu urlopu wypoczynkowego. Jak obliczyć ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, dowiesz się tutaj>>

Prawo do pierwszego dodatkowego urlopu niepełnosprawny uzyskuje po przepracowaniu roku od dnia otrzymania orzeczenia o niepełnosprawności.

5. Odpowiednie stanowisko pracy

Obowiązki wobec niepełnosprawnych pracowników ma również pracodawca - przede wszystkim budynek firmy powinien być przystosowany dla osób o ograniczonych możliwościach ruchowych.

Ponadto, jeśli zatrudniony utracił zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, to pracodawca ma obowiązek zorganizować takiej osobie stanowisko pracy nie później niż okresie trzech miesięcy od daty zgłoszenia gotowości przystąpienia do pracy, które powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia uznania pracownika za osobę niepełnosprawną.

Zasada ta nie obowiązuje, jeśli wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było naruszenie przez pracownika przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy lub jeżeli zatrudniony pozostawał wtedy w stanie nietrzeźwości.