Zastanawiam się nad podjęciem pracy jako agent ubezpieczeniowy. Czym jest umowa agencyjna i jakie zobowiązania niesie ze sobą dla stron ją zawierających? Czy muszę prowadzić działalność gospodarczą – pyta pani Weronika.
Umowa agencyjna jest rodzajem umowy cywilnoprawnej – tzw. pośrednictwa handlowego. Korzystają z niej najczęściej przedstawiciele handlowi, agenci ubezpieczeniowi, pośrednicy kredytowi.
Przyjmujący zlecenie, czyli agent, zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Są to najważniejsze cechy umowy agencyjnej. Zatem zawierać ją mogą tylko przedsiębiorstwa. Dlatego osoba, która chce w taki sposób zarabiać, musi założyć własną działalność gospodarczą. Po podpisaniu umowy pani Weronika stanie się agentem, a firma, z którą ją zawarła – zleceniodawcą. Będzie również przedsiębiorcą, który prowadzi we własnym imieniu, w sposób stały, zorganizowany i zarobkowy działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług agencyjnych.
Agent zajmuje się przede wszystkim wyszukiwaniem potencjalnych klientów, przedstawianiem im usług (towarów), informowaniem o warunkach umowy (np. ubezpieczeniowej) i ostatecznie jej negocjowaniem. Zatem pośredniczy w zawieraniu umów z klientami na rzecz zlecającej firmy albo zawiera je w jej imieniu. Ma w tym celu udzielone odpowiednie pełnomocnictwa.
Agent za swoją pracę otrzymuje wynagrodzenie o charakterze prowizyjnym, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów. Strony mogą jednak w umowie przewidzieć inne warunki zapłaty.
Umowa agencyjna opiera się na wzajemnym zaufaniu stron. Zleceniodawca przekazuje agentowi swoje usługi (towar) i często udostępnia lokal, a agent sprzedaje wyłącznie produkty udostępnione przez zlecającego, jest uzależniony od jego procedur oraz odpowiada materialnie za swoje działania i ewentualne szkody. To on, a nie dający zlecenie ponosi zatem ryzyko działalności.
Umowę agencyjną można zawrzeć na czas określony lub nieokreślony. Zawarta np. na rok i wykonana przez strony zmienia się po tym czasie w umowę na czas nieoznaczony. Można ją rozwiązać, ale z zachowaniem określonych terminów wypowiedzenia. W pierwszym roku trwania umowy jest to miesiąc, w drugim – dwa, a w trzecim i w każdym następnym – trzy miesiące. W umowie strony mogą wydłużyć terminy wypowiedzenia, natomiast nie mogą ich skrócić. Każda umowa agencyjna zawarta na czas nieoznaczony może zostać rozwiązana w każdym czasie za zgodną wolą obu stron.
Podstawa prawna
Art. 758–7649 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 539).