Kierownik jednostki samorządu terytorialnego, tak jak pozostali pracownicy samorządowi, ma prawo do urlopu wypoczynkowego. Od kilku tygodni nie ma w pracy sekretarza. Kto wtedy podpisuje wniosek urlopowy szefa?
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 902 ze zm.) pracodawcą wójta jest urząd gminy. Przepis ten jest doprecyzowaniem ogólnej zasady określonej w art. 31 par. 1 kodeksu pracy, z którego wynika, że za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną może dokonywać czynności z zakresu prawa pracy osoba lub organ nią zarządzający albo inny wyznaczony pracownik. Z ustawy o pracownikach samorządowych wynika, że czynności związane z nawiązaniem i ustaniem stosunku pracy, a zatem te, które mają uroczysty charakter, są kompetencją przewodniczącego rady gminy.
Z kolei większość czynności z zakresu prawa pracy, w tym związane z udzielaniem wójtowi urlopów wypoczynkowych, okolicznościowych czy szkoleniowych, dokonywana jest przez wyznaczoną przez wójta osobę zastępującą go w obowiązkach służbowych bądź sekretarza gminy. Mechanizm ten wynika z tego, że nie ma w urzędzie wyższej władzy wykonawczej nad wójtem. Przewodniczący rady i pozostali jej członkowie nie są pracownikami samorządowymi i nie uczestniczą w sposób ciągły w procesie funkcjonowania urzędu. Do zadań rady w kontekście pracowniczym należy jedynie ustalanie wysokości wynagrodzenia wójta.
Pojęcie osoby zastępującej wójta jest szerokie. Może się odnosić zarówno do jego zastępcy – w gminach, których wielkość uzasadnia tworzenie takiego stanowiska – jak i do innego pracownika urzędu, łącznie z sekretarzem gminy. Ustawodawca niejednoznacznie uregulował to zagadnienie z uwagi na to, że urzędy samorządowe mają zróżnicowaną strukturę i wielkość. Wyznaczenie pracownika uprawnionego do akceptacji wniosków urlopowych kierownika powinno się odbywać na podstawie zarządzenia wójta. Osoba, której powierzy takie kompetencje, powinna mieć to zadanie uwzględnione w opisie zakresu obowiązków służbowych.
Prof. Bogumił Szmulik, radca prawny, Szmulik