Zatrudniony, który świadczy pracę przez co najmniej sześć godzin w ciągu doby, ma prawo do 15-minutowej płatnej przerwy, wliczanej do czasu pracy. Czy może dowolnie decydować, jak ją wykorzysta? I czy ma prawo opuszczać zakład pracy w jej trakcie?
Pracownik nie może dysponować przerwą w sposób dowolny, pozbawiony jakiejkolwiek kontroli ze strony firmy. W szczególności nie może samowolnie decydować o miejscu jej wykorzystania, a zwłaszcza przebywać poza siedzibą pracodawcy lub innym miejscem przez niego wyznaczonym. Korzystanie z płatnej przerwy zaliczanej do czasu pracy wymaga, co do zasady, przebywania w siedzibie firmy lub akceptowanym przez nią miejscu.
Nie oznacza to, że opuszczenie zakładu zawsze jest niedopuszczalne. Prawo zatrudnionego do przerwy powinno być jednak realizowane z poszanowaniem obowiązku przestrzegania regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie porządku. Zasady korzystania z przerw ustala pracodawca. Zarówno czas, cel, jak i miejsce ich wykorzystania mogą być uregulowane w szczególności w układzie zbiorowym, regulaminie pracy lub w umowie. Zatrudniony ma obowiązek stosować się do tych zasad. Nie muszą one zabraniać opuszczania np. biura w czasie przerwy. Regulacje te mogą jednak uzależniać takie uprawnienie od poinformowania współpracowników lub przełożonego, gdzie pracownik się udaje i kiedy wróci albo zobowiązywać go do odnotowywania godziny wyjścia i powrotu do firmy.
Co istotne opuszczenie miejsca pracy w czasie przerwy wliczanej do czasu pracy, dokonane bez powiadomienia, zgody lub akceptacji zatrudniającego, może być ocenione jako zachowanie naruszające postanowienia regulaminu i porządku pracy oraz uzasadniające zastosowanie sankcji. Umyślne, uporczywe i wielokrotne nieprzestrzeganie przez pracownika regulaminowych i porządkowych zaleceń dotyczących korzystania z przerw oraz powtarzające się samowolne opuszczanie zakładu może stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym (wyrok Sądu Najwyższego z 16 marca 2017 r., sygn. akt I PK 124/16).