Mamy w tym roku razem z żoną pierwsze emeryckie wakacje – opowiada pan Czesław. – Postanowiliśmy je spędzić, wzorem europejskich emerytów, na kempingu. Na początek ruszyliśmy w Polskę. Zaczęło się jednak od niepowodzenia: okradziono nas już na jednym z pierwszych noclegów. Dokumenty i pieniądze mieliśmy przy sobie, ale ktoś skradł pozostawioną w namiocie kuchenkę i trochę drobnego sprzętu biwakowego. Gdy zwróciliśmy się do zarządzającego kempingiem, powiedział, że to nie hotel, że kręcą się tu różni ludzie, więc on nam nic na to nie poradzi. Czy miał rację? Chciałbym też wiedzieć, na jakich zasadach przyznawane są kempingom gwiazdki. Jakie rządzą tym procesem zasady – pyta turysta
Na początek warto pamiętać, że kempingi, podobnie jak hotele, motele, pensjonaty, domy wycieczkowe i schroniska należą do obiektów hotelarskich. A zatem właściciel tego obiektu noclegowego ponosi podobną odpowiedzialność za przedmioty należące do gości, jak właściciel hotelu. I z tej odpowiedzialności nie zwolni go ani wywieszka na tablicy ogłoszeń albo w recepcji, ani nawet umowa z gościem. Różnica polega jedynie na wysokości kwoty, do której właściciel kempingu powinien odpowiadać za straty.
Kwestię tę reguluje bezpośrednio kodeks cywilny. Zakres obowiązku naprawienia szkody przez utrzymującego zarobkowo hotel lub podobny zakład (a zatem i kemping) w razie utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych na jego teren przez gościa, ogranicza on do wysokości stukrotnej należności za jedną dobę noclegową dla jednej osoby. Przy czym – dodatkowo – ewentualne odszkodowanie za jedną rzecz ograniczono do 50-krotności ceny noclegu. A że opłaty na kempingach wygórowane nie są, to i na wielkie odszkodowanie liczyć nie można. Przypuśćmy, że cena noclegu wynosi 15 zł od osoby. Maksymalne odszkodowanie za jedną rzecz może wtedy wynieść 750 zł, za wiele skradzionych przedmiotów – 1500 zł. Oczywiście to maksimum – właściciel kempingu powinien zwrócić panu Czesławowi kwotę odpowiadającą wartości wspomnianej kuchenki i drobnego sprzętu. Ograniczenia kwotowe nie dotyczą przypadków, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa właściciela obiektu lub osoby u niego zatrudnionej. Aby uruchomić procedurę, należy kradzież zgłosić niezwłocznie, najlepiej na piśmie. Ale uwaga! Zwolnimy hotelarza z odpowiedzialności, jeśli straty poniesiemy na skutek własnej niefrasobliwości lub niedbalstwa. Dla przykładu: nie możemy oczekiwać rekompensaty za to, że zginęły nam suszące się na ogrodzeniu kempingu ręczniki albo wietrzące się śpiwory. Rzeczy cenne warto natomiast – jeśli z nich nie korzystamy – oddawać do depozytu. Hotelarze zobowiązani są również do świadczenia tego typu usług. Mogą odmówić przyjęcia w depozyt rzeczy tylko wtedy, jeżeli zagrażają one bezpieczeństwu albo jeżeli w stosunku do wielkości lub standardu obiektu mają zbyt dużą wartość lub gdy zajmują zbyt dużo miejsca.
Pod gwiazd(k)ami
Kempingi – zgodnie z ich definicją – to obiekty strzeżone, umożliwiające nocleg w namiotach, samochodach mieszkalnych (kamperach) i przyczepach kempingowych, ale też w znajdujących się na nich obiektach stałych – domkach kempingowych, bungalowach lub niewielkich budynkach z kilkoma pokojami. Częstą propozycją jest też zamieszkanie w zainstalowanych na stałe przyczepach kempingowych (z własną łazienką i kuchnią).
Kempingi różnią się bardzo rodzajem wyposażenia, nawet chyba bardziej niż hotele. Określono dla nich cztery kategorie oznaczone gwiazdkami. Poza tymi kategoriami znajduje się pole namiotowe, ale i ono powinno spełniać określone standardy. Szczegółowe wymagania dotyczące poszczególnych kategorii określa rozporządzenie ministra gospodarki. Dotyczy ono polskich kempingów, ale standardy w nim określone oparte są na unijnych przepisach, podobnie więc powinno być w całej Europie.
Warunków do spełnienia jest tam około 50, większość z nich – oczywista. Warto tylko zaznaczyć, że pole namiotowe (bez gwiazdki) powinno być ogrodzone przynajmniej prowizorycznie, mieć kosze na śmieci, punkt poboru wody. Umywalki mogą być zbiorowe i niezadaszone, ustępy – jeśli nie ma kanalizacji, w formie biotoalet. To wszystkie zalecenia. Na czterogwiazdkowym kempingu natomiast ciepła woda bieżąca musi być przez całą dobę, łazienki urządzone jednorodnie, wyłożone glazurą i terakotą, dostępne pralnia i suszarnia, żelazko, na miejscu ma być sklep i restauracja, jadalnia, wyposażona kuchnia, świetlica.
Ubieganie się o przyznanie gwiazdek nie jest obowiązkowe, wielu właścicieli nie zadbało o kategoryzację. Znaczna większość polskich kempingów – spośród tych, które wystąpiły o ich nadanie – ma dwie gwiazdki.
Podstawa prawna
Art. 849 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.). Załącznik nr 3 do rozporządzenia ministra gospodarki i pracy z 19 sierpnia 2004 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie (Dz.U. nr 188 poz. 1945). Art. 11, art. 35–38 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. z 2014 r. poz. 196).