Reklamacja produktów spożywczych rządzi się własnymi prawami. Jeśli stwierdzimy, że zakup jest popsuty, musimy zgłosić reklamację niezwłocznie.
Rodzina pani Barbary liczy siedem osób: ona, mąż i piątka dzieci. Zapełnienie lodówki dla takiej gromady to wyzwanie nie lada. Co sobotę delegacja rodzinna jedzie więc do supermarketu i robi zakupy na tydzień.
Tym razem jednak cotygodniowa paleta jogurtów okazała się niejadalna. Jeden, drugi, trzeci popsuty, choć termin przydatności nie minął. Kolejnych nie otwierali. Postanowili odwieźć całą paletę do sklepu w poniedziałek. Na szczęście pani Barbara zatrzymuje paragony do czasu kolejnych zakupów.
Uprzejma pani w dziale obsługi klienta od ręki przyjęła reklamację i zadecydowała o wydaniu rodzinie nowej palety. Pochwaliła ich szybką reakcję i ostrzegła, że gdyby przyjechali następnego dnia, upłynąłby trzydniowy termin na reklamowanie produktów spożywczych.
Wtedy za te otwarte, a niejadalne jogurty rekompensaty by nie dostali, tylko za te nienaruszone.
Reklamacja produktów spożywczych rządzi się bowiem własnymi prawami. Jeśli stwierdzimy, że zakup jest popsuty (fachowo: niezgodny z umową, a niezgodność ta istniała w chwili wydania towaru), musimy zgłosić reklamację niezwłocznie, czyli nie później niż:
● 3 dni od otwarcia opakowania towaru paczkowanego (nie ma znaczenia, czy jest on oznakowany datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia, czy nie). W dodatku produkty paczkowane, oznakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia można reklamować tylko przed tą datą.
● 3 dni od dnia zakupu lub otrzymania towaru sprzedawanego luzem, odmierzanego w miejscu zakupu lub dostarczanego do miejsca zamieszkania kupującego (np. warzywa, cukierki na wagę).
Po przekroczeniu tych terminów reklamacja staje się bezzasadna. Ale jeśli terminu dotrzymamy, sprzedawca musi ją przyjąć i rozpatrzyć. Nie może odsyłać nas do producenta, importera, hurtownika, pośrednika ani zasłaniać się regulaminem sklepu.
Tak jak w przypadku innych reklamacji, w pierwszej kolejności mamy prawo do wymiany towaru. Jeżeli to niemożliwe, możemy domagać się obniżenia ceny lub zwrotu pieniędzy. Reklamacja artykułów spożywczych powinna zostać rozpatrzona niezwłocznie, czyli od razu, na miejscu.
Podstawa prawna
Ustawa z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej (Dz.U. z 2002 r. nr 141, poz. 1176).
Rozporządzenie ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej z 30 stycznia 2003 r. w sprawie terminów zawiadamiania sprzedawcy o stwierdzeniu niezgodności towaru żywnościowego z umową (Dz.U. z 2003 r. nr 31, poz. 258).
