Transport i montaż towarów wyprodukowanych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej są zwolnione z CIT, jeżeli są integralną częścią działalności strefowej – orzekł WSA w Krakowie.

Sprawa dotyczyła spółki produkującej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej elementy konstrukcyjne budynków i budowli – mosty, wieże, maszty. Z uwagi na specyficzne gabaryty oraz specjalistyczną technikę instalacji produktów, zamówienia dotyczą nie tylko produkcji, ale również transportu i montażu, z tym że już poza strefą.
Spółka uważała, że instalację należy traktować jako integralny element jej świadczenia, bo tylko producent może wykonać montaż zgodnie z normami budowlanymi, zasadami bezpieczeństwa oraz warunkami gwarancji. W związku z tym wystawiała faktury na jedno kompleksowe świadczenie. Czasem tylko zdarzało się, że sprzedaż konstrukcji i instalacja były fakturowane oddzielnie, ale i wtedy – jak zastrzegała spółka – były one sprzedawane łącznie.
Spółka była zdania, że całość jej przychodów, zarówno ze sprzedaży, jak i transportu oraz montażu, jest zwolniona z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT
Dyrektor izby skarbowej uznał inaczej. Stwierdził, że dochód z transportu i montażu jest opodatkowany, bo nie zostały one wymienione w zezwoleniu na prowadzenie działalności w SSE.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie przyznał rację spółce. Wyjaśnił, że niektóre czynności związane z działalnością prowadzoną w SSE mogą, a nawet muszą być wykonywane poza jej terenem. Jako przykład wymienił: prowadzenie rozliczeń księgowych, działania marketingowe, negocjowanie i podpisywanie kontraktów, dostarczanie oferty handlowej lub próbek towarów kontrahentom spoza strefy.
Zdaniem WSA, transport i montaż nie mogłyby być włączone do zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie – czego domagał się organ – bo zwykle takie czynności są wykonywane poza strefą. Istotne jest natomiast to, czy jako czynności pomocnicze są częścią działalności produkcyjnej. W tej sprawie tak było – stwierdził WSA.
Wyrok jest nieprawomocny.

ORZECZNICTWO

Wyrok WSA w Krakowie z 9 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1701/14.