Jeśli decyzja w sprawie nałożenia 75-proc. stawki PIT dotyczyła zobowiązania powstałego po 2006 r., to podatnik nie ma na razie szans na umorzenie postępowania w jego sprawie. Taki wniosek płynie z wyroku WSA w Bydgoszczy.
Do tej pory Trybunał Konstytucyjny dwukrotnie orzekł o niekonstytucyjności art. 20 ust. 3 ustawy o PIT będącego podstawą prowadzenia postępowań w sprawie nieujawnionych dochodów. Jednak w sprawie rozpatrywanej przez WSA żadne z tych orzeczeń nie dało podatniczce szansy na wznowienie postępowania za okres od 2007 r.
Pierwszy wyrok TK – z 18 lipca 2013 r. (sygn. akt SK 18/09), dotyczył bowiem wyłącznie lat 1998–2006. Wprawdzie drugi – z 29 lipca 2014 r. (sygn. akt P 49/13) odnosił się do okresu począwszy od 1 stycznia 2007 r., ale TK odroczył w nim o 18 miesięcy utratę mocy obowiązywania niekonstytucyjnego przepisu. To odebrało podatnikom – przynajmniej na razie – prawo do występowania o wznowienie postępowania w ich sprawie. Tym samym odebrało im nadzieję na umorzenie postępowania w ich sprawie od dochodów nieujawnionych za okres po 2006 r.
Przekonała się o tym podatniczka, której sprawę rozpatrywał bydgoski sąd. Tuż po pierwszym wyroku TK – tym z 18 lipca 2013 r., zażądała od dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wznowienia postępowania w jej sprawie i uchylenia decyzji dotyczącej podatku za 2007 r.
Kobieta powołała się na uzasadnienie orzeczenia TK, w którym trybunał wskazał, że aktualne brzmienie przepisu – mimo że nierozpatrywane w wyroku z 18 lipca 2013 r. – jest obarczone tymi samymi mankamentami. Uznała, że to wystarczająca przesłanka, by umorzyć postępowanie w jej sprawie.
Innego zdania był jednak dyrektor bydgoskiej izby. Stwierdził, że orzeczenie TK z 18 lipca 2013 r. dotyczyło wyłącznie lat 1998–2006 i nie można interpretować go rozszerzająco.
Tak samo orzekł WSA w Bydgoszczy. Stwierdził, że wznowienie postępowania jest instytucją szczególną, stanowiącą wyjątek od zasady trwałości decyzji podatkowej. Wznowienie jest możliwe wyłącznie po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 240 par. 1 pkt 8 ordynacji podatkowej, czyli na skutek orzeczenia stwierdzającego niezgodność przepisu stanowiącego podstawę orzekania. Problem polega na tym – wyjaśnił WSA – że wyrok, na który powołuje się kobieta, nie odnosi się do 2007 r., a w jej sprawie decyzja zapadła właśnie wtedy.
Sąd zauważył także, że późniejsze orzeczenie TK – z 29 lipca 2014 r., na które co prawda kobieta się nie powołała (bo złożyła skargę, zanim jeszcze ono zapadło), także nie mogłoby zmienić jej sytuacji. Trybunał odroczył w nim utratę mocy obowiązywania przepisu o 18 miesięcy. W związku z tym ono również – choć z innych względów – nie może być podstawą wzruszenia decyzji – uznał WSA.
Sąd wyjaśnił, że wznowienie postępowania będzie bowiem możliwe dopiero z upływem 18-miesięcznego terminu. Przypomniał – powołując się na orzecznictwo TK – że w razie odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądu lub ostateczna decyzja administracyjna, można wystąpić o wznowienie postępowania dopiero z upływem terminu odroczenia, jeżeli ustawodawca wcześniej nie zmieni lub nie uchyli danego przepisu.
Ważne
Jeśli TK odroczył utratę mocy obowiązującej niekonstytucyjnego przepisu, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądu lub ostateczna decyzja administracyjna, to można wystąpić o wznowienie postępowania dopiero z upływem terminu odroczenia, chyba że wcześniej ustawodawca zmieni lub uchyli ten przepis
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA z 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 611/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia