Osoba niepełnosprawna nie musi mieć prawa jazdy, aby odliczyć w zeznaniu rocznym koszty dojazdów na niezbędne zabiegi rehabilitacyjne.
Z ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać osoby niepełnosprawne lub te, na których utrzymaniu są niepełnosprawni członkowie rodziny (współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe). Przy czym podatnicy utrzymujący osoby niepełnosprawne skorzystają z odliczenia, jeżeli w roku podatkowym dochody osób niepełnosprawnych nie przekraczają 9120 zł.

69 dni zostało na złożenie PIT za rok 2011

Niepełnosprawni mogą pomniejszyć swój roczny dochód o kwoty poniesione na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Pełny katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.) i jest on katalogiem zamkniętym.
Za wydatki rehabilitacyjne ustawodawca uznaje m.in. poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Odliczenie wydatków związanych z dojazdem nie może przekroczyć 2280 zł za rok.
Zatem aby skorzystać z odliczenia wydatków poniesionych w związku z używaniem samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, należy mieć I lub II grupę inwalidztwa i być właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego oraz dojeżdżać nim na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Przepis nie wymaga, aby osoba niepełnosprawna, względnie osoba posiadająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, miała prawo jazdy i użytkowała samochód jako kierowca.
Trzeba też podkreślić, że określony w ustawie limit 2280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona od dochodu z tego tytułu. Jednak wydatki te muszą być faktycznie poniesione. Użycie przez ustawodawcę przy określaniu wielkości limitu wyrażenia „w wysokości nieprzekraczającej 2280 zł” (a nie „w wysokości 2280 zł”) wskazuje, że wysokość odliczenia uzależniona jest od intensywności (częstotliwości) używania samochodu. W konsekwencji samo posiadanie auta i bycie osobą niepełnosprawną nie wystarczy, aby pomniejszyć swój dochód o 2280 zł
Aby odliczyć wydatki rehabilitacyjne w zeznaniu, konieczne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
● orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
● decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
● orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów