Wydatki na pobyt w domu dziennym nie są odliczane w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Co innego koszt przebywania w całodobowym domu opieki – wyjaśnił dyrektor Krajowej Izby Skarbowej.
Z pytaniem wystąpiła podatniczka, która przebywa w dziennym domu opieki 8 godzin dziennie od poniedziałku do piątku. W placówce – utworzonej przez miejski ośrodek pomocy społecznej – ma zapewnione różnego rodzaju zajęcia: gimnastyczne, umysłowe, manualne. Ośrodek organizuje też podopiecznym wyjazdy i zawody sportowe. Koszty pobytu w domu dziennym wynoszą od 50 do 180 zł (zależnie od dochodu). Podatniczka chciała odliczyć te wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej w PIT. Argumentowała, że posiada grupę inwalidzką, pobyt w ośrodku ułatwia jej czynności życiowe, a w przeszłości fiskus pozwalał uwzględniać w PIT koszty pobytu w domach opieki.
Przywołała sprawę podatniczki chorej na alzheimera (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, nr ILPB2/415-895/11-4/ES) i wskazała, że w jej placówce również przebywają takie osoby.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odmówił jej jednak prawa do ulgi. Wyjaśnił, że odliczać można m.in. koszty pobytu w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej, opiekuńczo-leczniczych, pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Zakres świadczonych w takich zakładach usług wynika z przepisów o działalności leczniczej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1638 ze zm.). Udzielają one całodobowych i stacjonarnych świadczeń zdrowotnych, takich jak pielęgnacja i rehabilitacja osób niewymagających hospitalizacji, a ponadto zapewniają im środki farmaceutyczne, materiały medyczne, pomieszczenia i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia.
Dyrektor KIS podkreślił, że inne są zadania domu dziennego, który działa na podstawie przepisów o pomocy społecznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 930 ze zm.). Takie placówki obejmują wsparciem nieaktywne zawodowo osoby powyżej 60. roku życia i koncentrują się na świadczeniu usług bytowych, opiekuńczych, a także terapii zajęciowej i zaspokojeniu potrzeb towarzyskich, rekreacyjnych i kulturalnych.
Organ podatkowy wskazał, że katalog wydatków odliczanych w ramach ulgi rehabilitacyjnej wynikający z art. 27 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT jest zamknięty. Niedozwolona jest tutaj wykładnia rozszerzająca.
Przy dzieciach na odwrót
Odpłatny (choćby częściowo) pobyt w domu pomocy społecznej nie wyklucza natomiast prawa do ulgi prorodzinnej i preferencji przewidzianej dla samotnych rodziców – gdy podopiecznym jest dziecko. Potwierdził to dyrektor KIS w interpretacji z 20 lutego 2018 r. (nr 0111-KDIB2-3.4011.308.2017.2.KK).
Wyjaśnił, że jeśli dana instytucja wymaga ponoszenia w części lub w całości kosztów utrzymania, wówczas nie jest instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie w myśl art. 3 pkt 7 ustawy o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1952 ze zm.). Nie ma więc zastosowania art. 27f ust. 2c ustawy o PIT, który wyklucza prawo do obu preferencji podatkowych – stwierdził dyrektor KIS.
Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2018 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.86.2018.2.RS