Podatnik, który może kupić wycieczkę poniżej jej wartości rynkowej, ma przychód z częściowo odpłatnych świadczeń i musi zapłacić PIT – orzekł WSA w Warszawie
Sprawa dotyczyła mężczyzny pracującego dla jednego z ubezpieczycieli. Sprzedaż polis szła mu wyjątkowo dobrze i dlatego pracodawca postanowił przyznać mu nagrodę w postaci możliwości zakupu wycieczki za kwotę niższą od jej wartości rynkowej.
Spór z fiskusem toczył się o to, czy mężczyzna, płacąc mniej za wycieczkę, uzyskał przychód, od którego powinien zapłacić podatek dochodowy.
Podatnik uważał, że nie był to dla niego żaden przychód. Kupił po prostu wycieczkę z rabatem, taniej niż osoby, które nie dostały upustu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uważał inaczej. Stwierdził, że zakup wycieczki po cenie znacznie niższej od rynkowej to przychód z częściowo odpłatnych świadczeń. Jest nim różnica między ceną rynkową wycieczki a ceną faktycznie zapłaconą przez podatnika.
Sprawa trafiła w efekcie do sądu. Podczas rozprawy przed WSA pełnomocnik podatnika zwracał uwagę na to, że ubezpieczyciel nie oferuje wycieczek innym osobom ani podmiotom. Trudno więc mówić, że cena za wycieczkę, która jest nagrodą dla pracownika, nie była rynkowa.
WSA w Warszawie zgodził się jednak z organami podatkowymi. Sędzia Agnieszka Olesińska wyjaśniła, że dyrektor izby skarbowej prawidłowo odpowiedział na pytanie postawione przez podatnika. Skarżący chciał bowiem wiedzieć, czy w związku z zakupem wycieczki po cenie znacząco odbiegającej od ceny rynkowej po stronie podatnika powstanie jakikolwiek przychód podatkowy, np. z częściowo odpłatnych świadczeń.
Podatnik sam więc określił, że cena zakupu znacząco odbiegała od rynkowej. Tym samym – zdaniem sądu – organ prawidłowo ocenił, że mężczyzna uzyska korzyść.
– Ma ona wymierną wartość majątkową i dlatego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – wyjaśniła sędzia Olesińska.
Dodała, że nie ma znaczenia to, czy wycieczka była w ofercie ubezpieczyciela, czy nie oferował on takich wyjazdów.
Sąd uznał też, że w sprawie nie ma zastosowania klauzula in dubio pro tributario, bo nie było tu niedających się usunąć wątpliwości prawnych. Zdaniem WSA w tej sprawie nie ma wątpliwości co do wykładni art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.
Wyrok jest nieprawomocny.
Zdaniem WSA podatnik sam określił, że cena zakupu odbiegała od rynkowej
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 10 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2688/16. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
