Zatarcie skazania wiąże się z przywróceniem przestępcy statusu osoby niekaranej. Od tej chwili nie można wobec niej wyciągać konsekwencji prawnych i stosować ograniczeń, które prawo łączy z faktem uprzedniego skazania - orzekł Sąd Okręgowy w Białymstoku.

Sprawa dotyczy mężczyzny, który prowadził samochód pod wpływem alkoholu. To nie był jednak jego pierwszy incydent. Kilka lat wcześniej został skazany przez Sąd Rejonowy w Zambrowie za jazdę w stanie nietrzeźwości.

Dlatego też za drugim razem Sąd Rejonowy w Białymstoku przyjął wobec mężczyzny zaostrzoną kwalifikację prawną czynu i skazał go z art. 178a par. 4 k.k. na karę sześciu miesięcy pozbawienia wolności. Dodatkowo na podstawie art. 42 par. 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca oskarżonego.

Sąd Okręgowy w Białymstoku uznał apelację za zasadną.

SO analizując niniejszą sprawę powziął wątpliwość co do istnienia przesłanki "uprzedniego skazania", która była podstawą do przyjęcia wobec oskarżonego zaostrzonej kwalifikacji prawnej czynu. Przeprowadzone dowody wykazały jednoznacznie, iż w momencie orzekania uprzedni wyrok skazujący uległ bowiem zatarciu.

W konsekwencji sąd nie mógł zaakceptować przypisania oskarżonemu popełnienia występku w takiej formie, w jakiej został on sformułowany i zakwalifikowany w wyroku sądu I instancji. Przesłanka uprzedniego skazania wskazana w art. 178 a par 4 k.k., która decyduje o surowszym zagrożeniu karą, nie została bowiem w niniejszej sprawie spełniona. Przede wszystkim zdaniem SO musi ona podlegać ocenie na czas orzekania. Art. 178a 4 k.k. ma zatem zastosowanie tylko do czasu, gdy to poprzednie skazanie nie uległo zatarciu.

Konsekwencją tego stanu rzeczy jest konieczność każdorazowej oceny przesłanki "uprzedniej karalności" przez sądy orzekające w sprawie i to zarówno przez sąd pierwszej, jak i drugiej instancji. To one w momencie wydawania wyroku decydują o tym, czy oskarżony był uprzednio skazany oraz czy i jakie konsekwencje karnoprawne wynikają z tego tytułu.

Z uwagi na powyższe, sąd okręgowy przyjął, iż mężczyzna dopuścił się czynu z art. 178a k.k., ale w jego typie podstawowym tj. z par.1. W takiej sytuacji uznał, iż adekwatną karą będzie 6 miesięcy pozbawienia wolności. Jednocześnie, stwierdził, iż wobec oskarżonego istnieją przesłanki do zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia jej wykonania na okres 2 lat.

Natomiast w odniesieniu do zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, SO podzielił stanowisko i argumentację sądu I instancji co do zasadności orzeczenia tego środka na okres 3 lat i w tym zakresie zaskarżonego wyroku nie zmienił.

PS

Wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku (sygn. VIII Ka30/15).