Płatnik, który niepotrzebnie potrącił w Polsce podatek, faktycznie należny za granicą, dostanie go z powrotem, pod warunkiem że pracownik rozliczył się już prawidłowo – wynika z wyroku NSA.
Sprawa dotyczyła firmy, która wysyłała Polaków do pracy w Niemczech. Od ich wynagrodzenia potrącała zaliczki na PIT w Polsce. Nie miała bowiem pewności, czy pracownik będzie przebywał za granicą dłużej niż 183 dni w roku. Gdyby faktycznie tak było, to podatek od pracy wykonywanej w Niemczech byłby należny za granicą. Firma brała jednak pod uwagę to, że pracownik może się zwolnić albo zagraniczna budowa może zostać przerwana i wtedy PIT będzie należny w kraju.
Do takich sytuacji jednak nie doszło. Pracownicy firmy przepracowali za granicą ponad 183 dni. Skutkiem tego zaliczki na PIT zapłacone w Polsce okazały się nienależne. Podatek trzeba było uregulować w Niemczech i firma tak zrobiła. W Polsce natomiast złożyła wniosek o zwrot nadpłaty.
Poinformowała też, że w wystawionych pracownikom po zakończeniu roku informacjach PIT-11 rozliczenia są już prawidłowe. Na tej podstawie pracownicy złożyli roczne zeznania PIT-37.
Fiskus odmówił jednak firmie zwrotu nadpłaty. Stwierdził, że takie prawo przysługuje jedynie podatnikom (a więc pracownikom), a nie firmie będącej płatnikiem. Organy uznały, że pracodawca powinien teraz skorygować prawidłowo wystawione informacje PIT-11, a pracownicy złożone już zeznania PIT-37. Następnie pracownicy powinni wystąpić o zwrot nadpłaty, a gdy już ją dostaną, ponownie skorygować PIT-37. Fiskus uznał, że dopiero wtedy rozliczenia będą prawidłowe.
Firma przegrała w WSA w Olsztynie. Sąd stwierdził, że mogła wystąpić o zwrot zaliczek tylko do końca roku podatkowego. Potem nadpłata przeszła na podatnika.
Nie zgodził się z tym Naczelny Sąd Administracyjny. Orzekł, że w takiej sytuacji nadpłata powstała u płatnika. Sędzia Aleksandra Wrzesińska-Nowacka przywołała inny, podobny wyrok NSA (z 26 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3973/14).
Wynikało z niego, że skorygowanie przez pracodawcę informacji PIT-11 i wskazanie – jako podstawy potrącenia – zaliczek w kwotach niższych niż faktycznie potrącone, może mieć znaczenie dla ewentualnych roszczeń pracowników względem pracodawcy o wypłatę pozostałej części wynagrodzenia. Nie może być natomiast podstawą do korygowania przez pracowników złożonych przez nich zeznań podatkowych, jeżeli uwzględniały one zaliczki w prawidłowej wysokości.
W tej sprawie tak było – pracownicy złożyli roczne zeznania w oparciu o informacje PIT-11, z których wynikało, że zaliczki nie zostały od nich w Polsce pobrane.
Inaczej jest w sytuacji, gdy zaliczka od wynagrodzenia zostanie potrącona w Polsce (zamiast za granicą), a pracownik nie otrzyma skorygowanego PIT-11. Wtedy nadpłacony podatek przysługuje zatrudnionemu, co potwierdza wyrok o sygn. akt II FSK 2295/12.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 18 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 525/15.