Obecnie powstające budynki jednorodzinne, spełniające wymagania dotyczące izolacji termicznej zapewniają użytkownikom komfort termiczny w domu oraz możliwość zoptymalizowania kosztów ich ogrzania. Ale większość budynków w których mieszkają Polacy generuje znaczące koszty w ich utrzymaniu. Ile można zaoszczędzić na rachunkach za ogrzewanie po termomodernizacji?

Obecnie powstające budynki jednorodzinne, spełniające wymagania dotyczące izolacji termicznej zapewniają użytkownikom komfort termiczny w domu oraz możliwość zoptymalizowania kosztów ich ogrzania. Jednak także właściciele starych budynków, powstałych w czasach, gdy nie zwracano uwagi na zapotrzebowanie budynków w energię, mają szansę w znaczący sposób obniżyć rachunki za ogrzewanie i poprawić komfort mieszkania. Odpowiedzią jest tutaj gruntowna termomodernizacja.

Największe problemy/błędy przy termomodernizacji budynków:
- Określenie zakresu i kolejności prac termomodernizacyjnych
- Wybór wykonawcy i materiałów w oparciu wyłącznie o cenę
- Jakość wykonawstwa, między innymi występowanie tzw. mostków cieplnych
- Wilgoć i zastosowanie niewłaściwych materiałów



Przykład modernizacji:

Termomodernizacja domu o budowie kostki, z dachem płaskim, o powierzchni 149 m², który powstał w latach 60-tych.

Przed termomodernizacją wskaźnik zapotrzebowania na energię końcową dla ogrzewania, wentylacji i cwu EK wynosił 512 kWh/m²/rok. To bardzo niekorzystny wynik dla budynku o takiej kubaturze. Obecnie budowane domy mają bowiem wskaźnik EK na poziomie 100 kWh/m²/rok. Audyt wykazał, że konieczne będzie ocieplenie ścian zewnętrznych oraz stropodachu. Termoizolacji wymagały również ściany przyziemia – do 50 cm ponad poziom gruntu – oraz ściany fundamentowe i piwniczne. Pojawiła się też potrzeba ocieplenia daszku nad wejściem, do budynku oraz płyty balkonowej nad garażem, aby zlikwidować mostki termiczne istniejące w tych miejscach. I daszek i balkon wymagały ocieplenia od góry, z dołu i po bokach. Na podstawie przygotowanego projektu architektoniczo-budowlanego ekipa wykonawcza przygotowała harmonogram prac. W znacznym uproszczeniu wyglądał on tak:

1. Przygotowanie budynku do prac remontowych, usunięcie z elewacji przedmiotów, które mogą przeszkadzać, drobne naprawy ścian.
2. Rozbiórka starej ścianki attykowej i zastąpienie jej nową; ocieplenie wełną skalną stropodachu.
3. Ocieplenie ścian fundamentowych i cokołu do wysokości 50 cm ponad powierzchnię gruntu. Ocieplenie płyty balkonowej nad garażem oraz stropu garażu.
4. Ocieplenie ścian wełną skalną – częściowo metodą bezspoinową, a częściowo lekką suchą. Ocieplenie daszku nad wejściem do budynku.
5. Wykonanie stóp fundamentowych pod drewniane słupy podpierające balkon.
6. Montaż oblicówki drewnianej i pozostałych elementów.
7. Prace wykończeniowe, malowanie elewacji, porządkowanie terenu.





Jak zmieniła się charkaterystyka energetyczna domu i ile można zaoszczędzić?

Termomodernizacja - porównanie / Media

Komentarz eksperta:

Piotr Pawlak z ROCKWOOL Polska

Użytkowanie budynków jest coraz droższe i stanowi znaczącą pozycję w budżetach gospodarstw domowych i samorządów. Największy udział mają w nich rosnące koszty ogrzewania, spowodowane stratami ciepła. Zastępowanie droższych paliw do ogrzewania tańszymi – popularnie stosowana praktyka – jest mało skuteczne, bo w dłuższej perspektywie wszystkie paliwa drożeją, te tańsze są dodatkowo mniej efektywne oraz bardziej kłopotliwe i pracochłonne w użyciu. Jedynym skutecznym sposobem na trwałe utrzymanie kosztów ogrzewania na racjonalnie niskim poziomie jest kompleksowa termomodernizacja budynku, dzięki której minimalna ilość ciepła wystarczy do utrzymania komfortu, przyjaznych temperatur we wszystkich pomieszczeniach. W Polsce przeprowadzanie termomodernizacji niewielkich budynków, w szczególności domów jednorodzinnych, jest stosunkowo rzadkie. Główną barierą są ograniczone możliwości ich sfinansowania przez prywatnych właścicieli. Dotyczy to szczególnie mniej zamożnych obszarów wiejskich, zwłaszcza że dotychczasowe programy wsparcia, choć i tak niewystarczające, były kierowane prawie wyłącznie do właścicieli publicznych, a nie prywatnych. Budynki jednorodzinne stanowiły zaledwie 3% beneficjentów państwowego funduszu termomodernizacji.