Miejsce postojowe w budynku wielorodzinnym stanowiące przedmiot odrębnej własności jest opodatkowane według stawki przewidzianej dla budynków pozostałych, a więc kilkakrotnie wyższej niż dla budynków mieszkalnych.
WSA w Warszawie wyjaśnił, że preferencyjne opodatkowanie wchodzi w grę tylko wtedy, gdy mieszkanie i garaż są objęte jedną księgą wieczystą.
Wieloletni spór między posiadaczami podziemnych garaży a organami podatkowym miała zakończyć uchwała NSA z 27 lutego 2012 r. (sygn. II FPS 4/11). Nadal jednak wielu podatników nie może się pogodzić z tym, że od miejsca postojowego muszą płacić podatek od nieruchomości według takiej stawki, jak dla budynków pozostałych.
Sprawa rozpatrywana przez warszawski sąd dotyczyła podatnika, który – jak ustalił prezydent miasta – jest właścicielem dwóch lokali: garażu i mieszkania w budynku wielorodzinnym. Oba lokale stanowią odrębną własność i spełniają różne funkcje: mieszkalną i niemieszkalną – stwierdził prezydent. Uznał, że garaż nie może być postrzegany jako część lokalu mieszkalnego. Skoro jest samodzielnym lokalem niemieszkalnym, to podlega opodatkowaniu według stawek przewidzianych dla budynków lub ich części pozostałych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.).
Podatnik przyznał, że garaż stanowi odrębną pozycję w księgach wieczystych, ale – jak podkreślał – kupił go na podstawie umowy zawartej w formie jednego, a nie dwóch aktów notarialnych. Twierdził, że nie ma dwóch odrębnych przedmiotów opodatkowania (budynku i części budynku), a jednemu przedmiotowi opodatkowania można przypisać tylko jedną cechę (mieszkalny albo niemieszkalny). Uznał więc garaż za budynek mieszkalny. Przez sądem zaznaczył, że w przeciwnym razie złamana zostałaby konstytucyjna zasada równego traktowania. Jeżeli taki sam garaż znajdowałby się w domu jednorodzinnym, to jego właściciele zapłacą podatek według stawek dla budynków mieszkalnych. A przecież spełnia on takie same funkcje jak garaż w bloku – przekonywał. Dodał, że praktyka stosowana przez deweloperów jest taka, iż sprzedają oni dwa odrębne lokale, a kupujący nie ma wpływu na status nabywanego lokalu i w konsekwencji na to, w jaki sposób wpis ten zostanie oznaczony w księdze wieczystej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił jego skargę. Odwołując się do uchwały NSA z 27 lutego 2012 r., podkreślił, że wysokość podatku zależy od tego, czy garaż został wyodrębniony jako oddzielna nieruchomość (odrębna księga wieczysta – stawka wyższa), czy też jest częścią składową mieszkania (jedna księga wieczysta – stawka niższa). Przyznał, że takie rozróżnienie może prowadzić do swego rodzaju niesprawiedliwości, bo w praktyce o statusie garaży nie decydują ich przyszli właściciele, lecz ci, którzy je sprzedają, m.in. deweloperzy. Sąd jest jednak związany wykładnią przepisów określoną przez NSA – wyjaśnił.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 6 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 20/15.