TEZA: Właściciel nieruchomości, na której ma się znajdować sklep z alkoholem, nie jest stroną postępowania administracyjnego dotyczącego udzielenia koncesji na handel napojami alkoholowymi.
Sygn. akt II SAB/Sz 62/16
POSTANOWIENIE WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W SZCZECINIE
z 24 czerwca 2016 r.
STAN FAKTYCZNY
Właściciel nieruchomości, który wynajął przedsiębiorcy lokal, postanowił wspomóc go w ubieganiu się o zezwolenie na sprzedaż alkoholu w tym lokalu. Możliwość handlu napojami wyskokowymi niewątpliwie podnosi atrakcyjność danej nieruchomości, gdyż zwiększa możliwości zarobkowania przez przedsiębiorcę-najemcę, a to z kolei może wpływać na wysokość czynszu. Gdy więc prezydent miasta zwlekał z wydaniem koncesji (zawiesił postępowanie administracyjne w tej sprawie), właściciel nieruchomości złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na bezczynność organu.
Prezydent miasta w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej. Nie odniósł się do merytorycznej strony zarzutu bezczynności, ponieważ stwierdził, że skarżący w ogóle nie ma legitymacji do występowania w sprawie. Wskazał, że stroną postępowania o wydanie zezwolenia jest najemca lokalu, a nie jego właściciel. W związku z tym ten drugi nie ma własnego interesu prawnego we wniesieniu skargi.
UZASADNIENIE
Wojewódzki sąd administracyjny uznał argumentację prezydenta i skargę odrzucił. Ocena sądu sprowadzała się do rozstrzygnięcia, czy właściciel nieruchomości ma interes prawny w ubieganiu się o koncesję na sprzedaż alkoholu przez przedsiębiorcę prowadzącego sklep w jego lokalu. Zgodnie bowiem z art. 50 par. 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) uprawnionym do złożenia skargi do sądu administracyjnego jest każdy, kto ma w tym interes prawny. Ponadto warunkiem dopuszczalności skargi na bezczynność jest istnienie podstawy prawnej do określonego zachowania się organu. Innymi słowy, skarga na bezczynność przysługuje temu, kto może oczekiwać od organu działania w danej sprawie.
W przypadku koncesji na sprzedaż alkoholu skargę na bezczynność – w ocenie WSA – może złożyć jedynie podmiot, który ma być adresatem zezwolenia i oczekuje na jego wydanie przez organ. Tymczasem z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 487 ze zm.) wynika, że stroną postępowania w sprawie o wydanie koncesji jest przedsiębiorca, który złoży stosowny wniosek do prezydenta miasta właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży. Żaden inny podmiot poza osobą, która złożyła wniosek o wydanie zezwolenia, nie ma legitymacji strony w tym postępowaniu i nie może wnieść skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu.
Sąd podkreślił, że co prawda przedsiębiorca ma obowiązek dołączyć do wniosku o koncesję dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu mającego stanowić punkt sprzedaży napojów wyskokowych (zgodnie z art. 18 ust. 6 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości), ale nie oznacza to, iż właściciel takiej nieruchomości staje się stroną w postępowaniu dotyczącym wydania zezwolenia.